نخستین روز ژوئن 1792 پانزدهمین ستاره از پرچم پرستاره ایالات متحده امریکا بنام ایالتی ضرب خورد که برای سالیان طولانی به عنوان سرزمین چمن‌های آبی شناخته می‌شد. ایالت کنتاکی امروز هم لقب ایالت چمن آبی را با خود یدک می‌کشد.
برای این که بدانیم عنوان کنتاکی چه معنایی دارد، باید با سابقه تاریخی این سرزمین که یکی از مهمترین قلمروهای سرخ‌پوستان بومی امریکا محسوب می‌شده است آشنایی داشته باشیم. چرا که برای قرن‌‌ها این سرزمین و دشت‌های پهناور آن شکارگاه اجدادی قبایل چروکی و دیگر ساکنان بومی شرق امریکا محسوب می‌شده، کنتاکی که از ریشه یک کلمه سرخپوستی اقتباس شده است معنای «نشسته بر علف‌زار» و یا «علف‌زار بودن درخت» را در ذهن متبادر می‌کند. اشاره‌ای مستقیم به دشت‌های وسیع این ایالت که در سالیان دور چراگاه گله‌های بزرگ و پرشمار بوفالوها محسوب می‌شد، اگر چه این روزها دیگر نشانه‌ای از گله‌های بوفالو به جا نمانده است، اما خاطره آن‌ها در نام این ایالت ماندگار شده است.
کنتاکی از لحاظ ژئوپولیتیک جزو ایالت‌های شرق میانه امریکا محسوب می‌شود، اما از لحاظ فرهنگی، پیوندهای عمیقی با همسایگان جنوبی خود دارد تا آن‌جا که کنتاکی را عضوی از اتحادیه فرهنگی جنوب قلمداد می‌کنند.
این ایالت با داشتن مساحتی 40409 مایل مربعی (104659 کیلومتر مربعی) از لحاظ پهناوری در رتبه سی‌وهفتم در جدول ایالت‌های امریکا قرار گرفته با ضریب اسکان 110 نفر در مایل مربع جمعیتی نزدیک به چهار میلیون و چهارصدهزار نفر را در خود جا داده است. جمعیتی که در رتبه 22 جدول ایالت‌های پرجمعیت امریکا، کنتاکی را قرار داده است و با شعار رسمی «متحد ایستاده‌ایم، منفرد سقوط می‌کنیم» در رشد و توسعه همه جانبه این ایالت سهم داشته‌اند تا آن‌جا که از لحاظ شاخص درآمد ناخالص داخلی با رقمی فراتر از 150میلیارد دلار در سال توانسته‌اند کنتاکی را هم رتبه قطب بزرگ اقتصادی در جنوب شرق آسیا (سنگاپور) قرار دهند. کشوری که لقب پایتخت صنعت دریانوردی جهان را دارد و در سال 1965 از مالزی استقلال یافته است.
کنتاکی را هفت ایالت دیگر امریکا احاطه کرده‌اند، ویرجینای غربی، ویرجینا، تنسی، میسوری، ایلینویز، ایندیانا و اوهایو. جالب این که مرزهای بین این ایالت‌ها به استثنای ویرجینیا در جنوب شرقی و تنسی در جنوب، همه بر اساس بستر رودخانه‌های پرآب منطقه ترسیم شده‌اند. این پهنه محصور در دل رودخانه‌ها را دو فلات اصلی و سرزمین‌های مجاور و گسترده وسیعی از آب‌راهه‌های طبیعی تشکیل می‌دهد که در رشد و رونق آبادانی ایالت نقش بسزایی دارند.
در پهنه ایالت کنتاکی یکی از پارک‌های ملی حیات وحش که خانه گوزن شرقی است، دو پارک ملی تاریخی که حافظ یادگارهای بومیان است، دو جنگل ملی، 45 پارک ایالتی به وسعت بیش از 37هزار هکتار و مراتع جنگلی مورد حفاظت قرار دارند که علاوه بر حفظ اکوسیستم منطقه در محل همرسی قاره ای در پهنه زمین‌شناسی، به یکی از جاذبه‌های گردشگری براساس اکوتوریسیم در اقتصاد این کشور تبدیل شده است.
اما شاید هیچ‌کدام از این جاذبه‌ها به شهرت تنگه "رودخانه سرخ" نرسند. گذرگاهی در دل کوه‌های آپالاش که از شکاف کامبرلند پدید آمده است.
آبشار کامبرلند، غاز ملی ماموت، کوهستان سیاه، جفرسون مموریال فورست و... از معروف‌ترین دیدنی‌های طبیعت‌گردی کنتاکی محسوب می‌شوند.
کشاورزی صنعتی و کارخانه‌های شراب‌سازی اگرچه پیشینه تاریخی صنعت در این ایالت هستند اما امروزه دو عنصر تولید انرژی و تولید خودرو اقتصاد کنتاکی را متحول کرده است. تا آن‌جا که 24درصد از برق تولید شده در ایالات متحده امریکا متکی به میله‌های غنی‌سازی شده اورانیوم در این ایالت است. از سوی دیگر کنتاکی به خاطر شبکه خوب راه‌های حمل و نقل و بهره‌گیری از پهنه‌های رودخانه‌ای قابل کشتیرانی توانسته است در زمینه حمل و نقل (ترانسپورتیشن) گوی سبقت را از ایالت‌های همسایه خود برباید.
