در شامگاه نخستین روز آگوست 1876 سی‌وهشتمین ستاره به پرچم پرستاره امریکا افزوده می‌شود، ستاره‌ای که بنام ایالت کلرادو زینت شده است، ایالتی که با شعار رسمی «به غیر از خدا، هیچ چیز» سرزمین مردمی است که در دامنه‌های کوهستان راکی خانه ساخته‌اند.
ایالت کلرادو جزو ده ایالت پهناور امریکا محسوب شده و با بیش از 104 هزار مایل مربع مساحت در رتبه هشتم ایالت‌های پهناور امریکا جا می‌گیرد. این پهنه وسیع خانه بیش از 5 میلیون و یک‌صد و شانزده هزار امریکایی است که از لحاظ جمعیت در میان ایالت‌های پنجاه گانه امریکا رتبه بیست و دوم را از آن ایالت معروف به "ایالت صده" می‌کند.
اما به راستی چرا به این سرزمین پهناور در قلب امریکا، «کلرادو» می‌گویند؟! این اسم که از ریشه اسپانیولی اقتباس شده است اشاره‌ای مستقیم به رودخانه بزرگ کلرادو است. رودخانه‌ای که نقش حیاتی در سابقه تمدن در این سرزمین ایفا می‌کند و کاشفان اسپانیولی این منطقه در قرن پانزدهم و شانزدهم میلادی آن را به رودخانه رنگی (کلرادو) خوانده‌اند.
اما شاید سرزمین رودخانه رنگی گهواره تمدنی 13 هزار ساله محسوب شود که منطقه‌ای امن و زیستگاهی دائمی برای بومیان منطقه محسوب می‌شده است. این سرزمین که شواهد تاریخی و اشیای باستانی با قدمت 200/11 ساله از سایت باستان‌شناسی منطقه LAIMER در آن شاهدی مستند بر قدمت زیستگاهی این منطقه برای بشرمحسوب می‌شود، در دوران جدید هم به عنوان گلوگاه تجارت در شرق و غرب قاره نو برای تجار و فرمانروایان قلمروهای استعماری و مستعمره نشینان شرق امریکا از اهمیت قابل ملاحظه‌ای برخوردار بوده است. از همین‌رو است که ادعای مالکیت این منطقه کوهستانی در میان ایالت متحده و نیز دولت اسپانیا تا سال‌ها مورد مناقشه بوده تا سرانجام در سال 1806 به جنگی تمام عیار منجر گشت، جنگی که می‌شد از قبل نتیجه آن را پیش‌بینی کرد و سرانجام مقدمات برای یک‌پارچگی کشور نوظهور ایالات متحده امریکا را فراهم آورد.
کلرادو اصولاً یک سرزمین مرتفع کوهستانی محسوب می‌شود که در دامنه کوه‌های راکی پراکنده شده است. این سرزمین پهناور با تنوع زیستی گسترده ای از قله‌های برف‌گیر، دریاچه‌های آب شیرین، دشت‌های پهناور در دامنه حاصل‌خیز کوه‌ها، جنگل‌های کاج و بلوط وحشی و از همه مهم‌تر بیابان‌های منطقه مرکز غربی امریکا پوشیده شده است. این مناظر زیبا از بلندترین نقطه در این ایالت یعنی قله آلبرت در رشته کوه راکی با ارتفاع 4401 متر از سطح دریاهای آزاد تا پست‌ترین منطقه که دلتای مجاور بستر رودخانه آریکاری با حدود 1010 متر ارتفاع است را دربرگرفته و شما را دعوت می‌کند تا با همه وجود خود، زندگی در یک سرزمین کوهستانی را تجربه کنید. سرزمینی کوهستانی که در گرم‌ترین روز سال تا 95 درجه فارنهایت گرم می‌شود. و در سردترین شب سال هم دمایی معادل 2- درجه فارنهایت دارد.
برخی به کلرادو بهشت کوهنوردان امریکا لقب داده‌اند و این لقب مدیون قله معروف مانستین در این ایالت است. قله‌ای زیبا و اعجاب انگیز که به نوبه خود یکی از زیبایی‌های طبیعی کلرادو قلمداد می‌شود. در حالی که پارک ملی کوه‌های راکی، پارک ملی تپه‌های شنی، پارک ملی میزاورده و پارک ملی بلک کنیون نیز از دیگر جاذبه‌های اکوتوریسم در ایالت کلرادو محسوب می‌شود. جاذبه‌هایی طبیعی که در کنار فستیوال‌های معمول رقص و موسیقی در این ایالت سالانه پای میلیون‌ها گردشگر را به ایالت کلرادو و شهرهای کوچک و بزرگ آن باز می‌کند. در میان این جاذبه‌های دیدنی، یازده جنگل حفاظت شده ملی و نیز سایت‌های تاریخی و باستان‌شناسی از جمله بقایای دهکده‌های سنگی سرخپوستان در بیش از 5000 سال قبل در پارک ملی میزاورده را می‌توان برشمرد.
در نشان این ایالت ابزار کار معدن‌کاران اولیه را می‌توان مشاهده کرد. معدن‌کارانی که روزگاری نه چندان دور تب طلا آنها را روانه دامنه‌های کوهپایه‌ای این ایالت کرد و آنها در این دامنه‌ها پس از فرو گذاشتن تب طلا، طلای واقعی و ثروت حقیقی را کشف کردند. ثروتی که از ثمره تلاش مردم این ایالت پدید آمده است و سالانه بیش از 235 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی را نصیب بیش از 5 میلیون کلرادویی می‌کند. درآمدی که با تولید ناخالص ملی نزدیک به سی میلیون ونزوئلایی برابری دارد.
اگرچه کلرادویی‌ها اصولاً طرف‌دار حزب جمهوری‌خواه هستند و پیشینه مذهبی مورمون دارند و از سوی دیگر در انتخابات‌های قبل از پرزیدنت اوباما نشان داده‌اند که کلرادو می‌تواند خانه جمهوری‌خواهان در فصل انتخابات باشد، اما در سال‌های اخیر به قدرت رسیدن یک فرماندار دموکرات و راهیابی یک سناتور دموکرات از این ایالت به سنای ایالات متحده امریکا، توازن تاریخی قوای سیاسی را در کلرادو دست‌خوش تغییرات کرده است. تغییراتی که مبتنی بر گرایش بیشتر جوانان و دانشجویان این ایالت به آرمان‌های دموکرات‌ها در تحقق رویای امریکایی است تا تمایل‌شان به باورهای سنتی جمهوری خواهان.
کلرادو را می‌توان از معدود ایالت‌هایی دانست که مرکز آن و بزرگ‌ترین شهر ایالت با هم یکی هستند. «دنور» شهری در ارتفاع 1600 متری از سطح دریاهای آزاد، با آب و هوای مطبوع و چهار فصل و جمعیت بالغ بر 5/2 میلیون نفر در حوزه دنوور بزرگ را می‌توان تحقق شهرنشینی در رویای امریکایی دانست. دنوور شهری با آسمان‌خراش‌های بلند، خانه‌های زیبا، مراکز فروش بزرگ و جاذبه‌های شهرنشینی فراوان محسوب می‌شود.
ایرانیان نیز در این شهر سکنی دارند و می‌توان در میان جمعیت 5/2 میلیون حوزه دنوور، نزدیک به 5 تا 7 هزار ایرانی جستجو کرد. جمعیتی فعال که با دو سوپرمارکت معروف آرش و زیتون و نیز رستوران‌هایی مانند خانه کباب، شیراز، علی‌بابا و شاورما همشهریان خود از ملل و اقوام مختلف با فرهنگ و ذائقه ایرانی بیش از پیش آشنا نموده‌اند.
دنوور که جزو 50 شهر بزرگ ایالات متحده امریکا طبقه‌بندی می‌شود از لحاظ پیشرفت‌های علمی نیز در میان دانشگاهیان با داشتن دانشگاه دنوور شهرت یافته است. دانشگاهی بزرگ و پیش رو در زمینه علوم پایه که درحدود 120 دانشجوی ایرانی نیز در آن مشغول تحصیل هستند.
این ایالت را با حروف اختصاری CO می شناسند و در سیستم آدرس فدرال ایالات متحده بخشی از زیپ کد های ردیف 800 مانند 80014 تا 80241 به مرکز این ایالت اختصاص داده شده است.
اکثر تلفن های دنوور هم با پیش شماره های 303 و 720 آغاز می شوند و دنوور را می توان یکی از چند شهر ویژه ای دانست که میزان تلفن در آن بیش از کاربران ثبت شده است.
صحبت کردن درباره دنوور این لازمه را پیش می کشد که از اشتیاق مردم و شهرداران این شهر برای ساختن مجسمه های سنگی صحبت کرد. صنعتی که نمادهای آن را می توان در معابر و پارک های این شهر بارها و بارها دید. اما معروفترین آن ها شایدمجسمه پسر گاوچران باشد.
