ماساچوست

ششمین ایالت کشور تازه تاسیس آمریکا در ششم فوریه 1788 کمتر از دو ماه بعد از اولین ایالت با پذیرش اعلامیه استقلال بخشی از سرزمینی شد که برای سالیان طولانی به سرزمین پرچم پرستاره شهرت یافت.

 

آلبوم عکس

ایالت ماساچوست اگر چه از لحاظ وسعت با حدود 555/10 مایل مربع (کمی بیش از 27 هزار کیلومتر مربع) در رتبه چهل و چهارم جدول پهناوری ایالت‌های پنجاه‌گانه آمریکا قرار می‌گیرد، اما با جمعیتی بیش از شش و نیم میلیون نفر که عموماً نیز ساکن در شهرهای بزرگ این ایالت هستند، رتبه چهاردهم جدول جمعیت را در میان ایالت‌های این کشور به خود اختصاص داده است.

اگر چه نام این ایالت از مضمونی در زبان سرخ‌پوستان ساکن در این منطقه به معنی جایی نزدیک به کوهستانی کوچک برآمده است، اما ماساچوست را آمریکایی‌های امروز به ایالت خلیج می‌شناسند، یعنی که از تجانس مناطق ساحلی این ایالت با چند خلیج کوچک بزرگ در حاشیه ساحلی اقیانوس اطلس، از جمله خلیج ماساچوست، خلیج کاپی‌کاد و خلیج بازاد، پدید آمده است. این نزدیکی به اقیانوس در آب و هوای ایالت نیز تاثیر به‌سزایی داشته است و موجب پدید آمدن آب و هوایی متاثر از جریانات اقیانوسی شده است. که زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل را فراهم آورده است. میزان مطلوب بارش و وجود رودخانه‌های پر آب و دریاچه‌های کوچک و بزرگ متعدد، خاک این ایالت را به یکی از سرسبزترین مناطق شمال شرق ایالت متحده آمریکا تبدیل کرده است که علاوه بر زمینه گسترش حیات انسانی به تنوع گونه‌های وحش در قالب پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده انجامیده است. از سوی دیگر از آنجا که ماساچوست در امتداد مسیر پرندگان مهاجر قرار دارد که همه ساله از شمال به جنوب در فصل سرما و بالعکس در فصل گرم مهاجرت می‌کنند توانسته‌ است، با توجه به گستره غنی آبزیان آب شیرین و زمینه مناسب تغذیه به این پرندگان پناه دهد.

با این حال حیات‌وحش طبیعی و بومی منطقه را می‌توان در مناطق حفاظت شده‌ای چون پارک ملی بلوهیلز، پارک ایالتی و امپاتاک و ... از نزدیک دید. آب‌های ساحلی این ایالت هم خانه‌ی دوگونه ویژه در خط انقراض عظیم‌جثه‌گان دریایی یعنی، نهنگ اقیانوس‌اطلس و نهنگ‌های کوهان‌دار است.

اگر چه سابقه زیست بومیان منطقه از پیشینه کهنی برخوردار است، اما در طول سال‌های 1617 تا 1619 با ورود اروپائیان به این منطقه و برقراری نخستین تماس‌ها بین آن‌ها و بومیان، سال‌های تاریخ جدید آغاز می‌شود.

ماساچوست برای بیش از 150 سال از سال 1620 تا 1780 دوران استعماری را سپری می‌کند و در خلال جنگ‌های استقلال از ایالات تاثیرگذار در پایه‌ریزی کشور آمریکا می‌شود.

از همان سال‌ها تا به امروز ماساچوست به اعتبار دانشگاه‌های معتبری که خاک این ایالت فعال بوده‌اند شناخته شده است، دانشگاه‌هایی چون‌ هاروارد، تافتز، برندایس، برستون، نورث ایسترن، دانشگاه ایالتی ماساچوست و انیستیتوی تکنولوژی ماساچوست که در جامعه علمی آمریکا به (MIT) شهرت دارد.

این ترکیب دانشگاهی و استقرار آن در شهرهای مهمی چون بوستون (بزرگترین شهر و مرکز این ایالت)، کمبریج، چلسی، فرانکلین، وست‌فیلد و ... موجب شده است تا از جمعیت شش و نیم میلیونی این ایالت اکثریت نزدیک به کل در کلونی‌های شهری زندگی کنند، این تمرکز جمعیت در محدوده کلان‌شهر بوستن تا آن حد است که نزدیک به دو سوم جمعیت کل ایالت را در حدود جغرافیایی خود ساکن کرده است.

بوستن از شهرهای قدیمی آمریکا محسوب می‌شود و سابقه تاسیس آن به دوران استعماری در سال 1630 باز می‌گردد. این شهر که در افکار عمومی به آتن آمریکا شهرت دارد به عنوان معتبرترین مرکز علمی و دانشگاهی شرق ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود و همان‌طور که پیش از این ذکر شد خانه نزدیک به 5/4 میلیون آمریکایی است. بوستون با شهرهای کیوتو در ژاپن، استراسبورگ در فرانسه، بارسلونا در اسپانیا، ملبورن در استرالیا و حیفا در اسرائیل پیمان خواهر خواندگی دارد.

اقتصاد ایالت ماساچوست که اصولاً بر اقتصاد شهر بوستون استوار است در مقیاس جهانی با رقمی بالغ بر 350 میلیارد دلار در سال براساس آخرین آمار قبل از رکود اقتصادی سال 2008 مهم‌تر از کشوری مانند اتریش در قلب اروپا ارزیابی شده است. اما میانگین درآمد سالانه خانواده‌های این ایالت در حدود 500/65 دلار در سال تخمین‌زده می‌شود که در نوع خود ساکنین این ایالت را در زمره ساکنین ده ایالت ثروتمند آمریکا قرار می‌دهد.

اقتصاد ایالت ماساچوست با این حال در سال‌های اخیر از افت ناشی از رکود اقتصادی 2008 رنج برده است و از آن‌جا که اساس این اقتصاد بر صنایع خدماتی، بانکداری، شرکت‌های چند ملیتی و صنایع آموزشی استوار بوده است، بحران اقتصادی آمریکا آن را تا مرز ورشکستگی پیش برد.

در سال‌های اخیر با رونق برخی صنایع و بهبود نسبی رشد اقتصادی ماساچوست نیز توانسته است برای بازگشت به روزهای اوج خود را آماده سازد.

ساکنین این ایالت را به صورت اکثریت سفیدپوستان غیر اسپانیش با حدود 84 درصد تشکیل می‌دهند، اما حضور 8/7 درصدی سیاهپوستان، 6/5 درصدی آسیایی‌ تبارها در ترکیب جمعیتی این ایالت به چشم می‌آید.

ایرانیان نیز در این ایالت خصوصاً در شهر بوستون حضور چشمگیری دارند. علاوه بر قریب بر 230 دانشجوی ایرانی‌تبار که دانشگاه‌های مختلف این ایالت به تحصیل مشغول هستند و نیز استادان ایرانی تبار این دانشگاه‌ها، جامعه ایرانی در ساختار اجتماعی و خدماتی شهر بوستون نیز حضور دارد، تشکل‌هایی مانند جامعه ایرانیان بوستون، گروه مطالعات ایرانی در دانشگاه MIT جامعه ایرانی- اسلامی شرق آمریکا و... از فعال‌ترین گروه‌های اجتماعی ایرانی در این منطقه محسوب می‌شوند.

جالب است بدانید که تنی چند از مقامات امروز ایران (جمهوری اسلامی) دانش آموخته دانشگاه‌های همین ایالت هستند که در دولت‌های قبلی و حال حاضر ایران تا مقام وزارت و معاونت رئیس‌جمهور نیز رسیده‌اند. گفته می‌شود در قبل از انقلاب 1979 این گروه دانشجویان ایرانی در شهر بوستون با تشکیل سازمانی با عنوان انجمن اسلامی دانشجویان به بدنه فعالی برای فعالیت‌های علیه نظام پادشاهی در ایران تبدیل شده بودند.

لوئیزیانا

شامگاه سی‌ام آوریل سال 1812 برای ایالات متحده آمریکا روز مهمی محسوب می‌شود. زمانی که با پیوستن هجدهمین ایالت به اتحادیه ایالات متحده آمریکا ساحل شرقی این سرزمین صاحب حاکمیت یک‌پارچه آمریکایی‌ها می‌شود. ایالت لوئیزیانا هجدهمین ایالتی است که اعلامیه استقلال را امضاء و رسماً به اتحادیه می‌پیوندد.

 

آلبوم عکس

 

لوئیزیانا اگرچه به افتخار لویی چهاردهم پادشاه فرانسه در قرن هفدهم اسم‌گذاری شده است، ولی در حقیقت یکی از بی‌نظیرترین الگوهای اختلاط فرهنگی در جنوب شرق ایالات متحده آمریکا به شمار می‌آید که با داشتن سابقه تلفیق فرهنگی اسپانیایی، فرانسوی در دوران استعمار، در سال‌های پس از پیوستن به ایالات متحده آمریکا نیز همین منش فرهنگی را حفظ و با پذیرفتن فرهنگ‌های بومی- سرخ‌پوستی پیشین و اضافه شدن فرهنگ آمریکائیان آفریقایی تبار، امروزه این ایالت را می‌توان وارث میراث چند فرهنگی، چند زبانی و به شدت تحت تاثیر کُلونی‌های مهاجری دانست که در آن خانه کرده‌اند.

پدیده‌ای نادر که حتی در میان ایالت‌های پنجاه‌گانه آمریکا نیز به یک استثناء می‌ماند. پهنه 51843 مایل مربعی (134382 کیلومترمربعی) این ایالت که رتبه 31 جدول پهناوری را برای آن در میان ایالت‌های آمریکا به ارمغان آورده است، امروزه مسکن 4 میلیون و 575 هزار آمریکایی است. رتبه 25 در جدول جمعیت در میان ایالت‌های پنجاه‌گانه آمریکا، با ضریب تجمع نسبی 105 نفر در هر مایل مربع در جلگه‌ای پهناور که از آبرفت رودخانه بزرگ می‌سی‌سی‌پی در طول هزاران سال خلق شده است و یکی از غنی‌ترین و حاصل‌خیز‌ترین خاک‌ها را در پهنة وسیع ایالات متحده آمریکا داراست.

جمعیت بیش از چهار و نیم میلیون نفری این ایالت که با ضریب 65 درصد سفیدپوست، 33 درصد سیاه‌پوست، 2 درصد آسیایی‌تبار و 1 درصد سایر نژادها گردهم آمده است با بهره‌گیری از همین موقعیت استثنایی زیست‌محیطی، یکی از موفق‌ترین اقتصادهای داخلی آمریکا را پایه‌گذاری کرده‌اند که سالانه رقمی معادل 213 میلیارد دلار، چیزی نزدیک به درآمد ناخالص ملی کشور هنگ‌کنگ تولید ناخالص ملی دارد.

این اقتصاد پویا که صاحب بزرگترین گسترده تولید شاه ‌میگو در جهان با حدود تولید 90 درصد این محصول خوراکی است، برپایه تولید غذاهای دریایی، پنیه، سویا، نیشکر، پرورش گاو و طیور، صنعت سنگ‌سازی، تولید تجهیزات حمل‌و‌نقل، تولید انبوه محصولات کاغذی و صد البته با اتکایی ویژه به صنعت گردش‌گری استوار است. مقایسه محصولات و خدمات تولیدی این ایالت به روشنی نشان می‌دهد که ترکیب شهرنشینی در این ایالت نیز برپایه همین تولیدات استوار است.

بندر جنوبی لوئیزیانا در آبراهه می‌سی‌سی‌پی که بزرگ‌ترین بندر تجاری کل نیم‌کره غربی محسوب می‌شود، چهارمین پایانه بزرگ دریایی جهان هم به شمار رفته و نقش غیرقابل انکاری در تجارت ایالات متحده آمریکا ایفا می‌کند. این پایانه بارگیری دریایی در میان دو شهر مهم ایالت لوئیزیانا، نیواورلئان و باتون روژ واقع شده است.

نیواورلئان بزرگ‌ترین شهر این ایالت است، شهری وسیع با جمعیتی 1/1 میلیون نفری که در کرانه رودخانة می‌سی‌سی‌پی واقع است. نیواورلئان نه تنها به واسطه نقش مهمی که در مبادلات تجارت دریایی آمریکا ایفا می‌کند، شهرت یافته است که بر پایی همه سالة چهارمین کارناوال بزرگ جهان، کارناوال ماردی‌گرا (Mardi Gras) که در این شهر برگزار می‌شود نیز به مقصدی دیدنی برای میلیون‌ها گردش‌گر تبدیل شده است که همه ساله به این شهر روانه می‌شوند.

اگرچه خاطره تلخ طوفان دریایی کاترینا که در ماه آگوست سال 2005 این شهر را به ویرانه‌ای تبدیل کرد، هم‌چنان در خاطره ساکنان نیواورلئان زنده است، اما تدابیر امنیتی دولت فدرال و دستگاه‌های اجرایی ایالتی در آخرین روز ماه آگوست سال 201۲، درست هفت سال پس از خاطرة تلخ طوفان کاترینا باعث شد تا تند باد دریایی دیگر با نام آیزاک بدون تلفات چشم‌گیر از این شهر عبور کند.

وقوع این دو رویداد ناخوشایند طبیعی در استمرار سیر همیشگی طوفان‌های حاره‌ای حاشیه غرب اقیانوس اطلس است که هَرازگاهی در قالب طوفان‌های سهمگین سواحل شمالی خلیج مکزیک را درمی‌نوردد. نمونه دیگر این توفان‌ها، توفان دریایی گوستاو است که بزرگ‌ترین توفان دریایی ثبت شده در طول تاریخ است.

پایتخت ایالت لوئیزیانا که با شعار رسمی «اتحاد، عدالت و خودباوری» لقب ایالتی که فرزند می‌سی‌سی‌پی است را به خود اختصاص داده است. در شهر باتون‌روژ مستقر است. شهری که به شهر رِد وود (چوب سرخ) شهرت دارد و عامه مردم آن بر این باورند که در هر پیچ از خیابان‌های آن می‌توان لوئیزیانای اصیل را دید.

این شهر کم و بیش 1 میلیون نفری در سال 1719 و در دوران استعماری تاسیس شده است، آب و هوایی معتدل و بسیار دلپذیر دارد و در ساحل می‌سی‌سی‌پی به آرامی گسترده گشته است.

شاید بتوان مهمترین صنعت این شهر را پس از بندرداری تجاری، صنعت پتروشیمی دانست که نشانه بارز آن پالایشگاه عظیم اکسان موبیل در این شهر است که از لحاظ بزرگی دومین مجتمع پتروشیمی ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شود.

آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا، دانشگاه تولین، دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، دانشگاه لافایت، دانشگاه نیواورلئان و ... از مهم‌ترین مراکز آموزش عالی این ایالت محسوب می‌شوند که نقش تعیین‌کننده‌ای در تولید علم در ایالات متحده آمریکا به عهده دارند.

بی شک همسایگی این ایالت با تگزاس، ارکانسا و می‌سی‌سی‌پی و وجود گستره وسیع بزرگراه‌های بین‌ ایالتی، لوئیزیانا را شایسته لقب شاهراه جنوب شرقی کرده است.

کانتیـکـت

تنها به فاصله 28 روز از تأسیس ایالات متحده امریکا، اعلامیه استقلال به وسیله نماینده ایالتی امضا می‌شود که به عنوان پنجمین ایالت در ایالات متحده امریکا، لقب ایالت قانون اساسی را با خود یدک می‌کشد. اهالی کانتیکت با شعار «همان که ما را به این جا آورد، هم او از ما محافظت خواهد کرد» نمایندگان رویای امریکایی هستند.

 

آلبوم عکس

 

اگرچه سابقه تأسیس این ایالت به مهاجرین هلندی بازمی‌گردد که در اواسط قرن شانزدهم این پهنه ساحلی را برای زندگی در دنیای نو انتخاب کرده بودند، اما باید مهاجران انگلیسی را که در خلال دهه 1630 میلادی به تأسیس مستعمره نشینان بریتانیایی نیوهون، سی‌پروک و کنتیکت منجر شدند را سازندگان این سرزمین دانست. برای اولین بار هم در اواخر همان دهه میلادی است که اهالی مستعمره کنتیکت پیش‌نویس نوعی قانون اساسی اولیه را تهیه می‌کنند که کمتر از یک سال بعد در 1639 میلادی با تصویب پادشاه وقت انگلستان در قالب قرارداد "دستورات اساسی" و یا منشور سلطنتی در میان مستعمرات بریتانیایی به رسمیت شناخته می‌شود.

اما ورق جایی برمی‌گردد که مردمان تهیه کننده اولین قانون اساسی در امریکای شمالی بیش از یک قرن بعد عضوی از اتحادیه 13 مستعمره بریتانیایی هستند که انقلاب امریکا را پایه‌ریزی می‌کنند. با آن که نخستین درگیری‌های انقلاب امریکا از شهر بوستون رقم می‌خورد، اما خیلی‌ها معتقدند که کانیتکتی‌ها از مغزهای متفکر در این رخداد تاریخی قلمداد می‌شوند.

امروزه اما کانتیکت از لحاظ وسعت با پهنه‌ای 6452 مایل مربعی (783600 کیلومتر مربع) بین ایالت‌های 50گانه رتبه چهل و هشتم را داراست. یعنی فقط کمی بیش از 3000 مایل بزرگ‌تر ایالت رودآیلند که کوچک‌ترین ایالت امریکاست. در حالی که جمعیتی 3میلیون و 600هزار نفری را در خود جای داده است چیزی معادل 3 برابر جمعیت رودآیلند که کانتیکت را به رتبه 29 جدول جمعیت در ایالت‌های امریکا رسانده است. جمعیتی که از لحاظ میانگین درآمد در رتبه سوم امریکا قرار دارند و از اقشار مرفه جامعه امریکایی محسوب می‌شوند.

کانتیکت از لحاظ جغرافیایی منطقه سرسبز تحت تأثیر آب و هوای اقیانوسی است که زمستا‌ن‌های سرد و تابستان‌های معتدل دارد. به گونه‌ای که دمای هوا در پهنه این ایالت، حداقل به 16 درجه فارنهایت در اواخر ژانویه و حداکثر به 84 درجه در نیمه جون می‌رسد. همین آب و هواست که موجب پیدایش جلگه‌ای سبز در منطقه شده است که از آب‌ریز رودخانه‌های بزرگ تشکیل می‌شود. مرتفع ترین نقطه ایالت نیز در مرز با ایالت ماساچوست در شمال، فقط در حدود 725 متر از سطح دریاهای آزاد ارتفاع می‌گیرد.

کانتیکت را شهرهای مهمی چون هارتفورد، واتربری، نیولاندن، بیریج‌پورت و... تشکیل داده است. شهرهایی که هر یک به نوبه خود تاریخچه‌ای خواندنی دارند. در میان آن‌ها دو شهر هاتفورد که بزرگ‌ترین کلان شهر ایالت با جمعیتی 000/212/1 نفری است و مرکز ایالت نیز محسوب می‌شود و بندر بیریج‌پورت از اهمیت بیشتری برخوردارند. اگرچه شهرهای ثروتمند دیگری همچون نیوکینان، گرینویج، وسترن و وست‌پورت جز پردرآمدترین شهرهای امریکا هستند، اگرچه در سال‌های اخیر شکاف طبقاتی در حومه این شهرها به یک معضل تبدیل شده است. اقتصاد کانتیکت از درآمد ناخالص داخلی بیش از 220 میلیارد دلاری بهره‌مند است که آن را در رتبه اقتصاد کشور پرتغال در غرب اروپا قرار می‌دهد. درآمدی که یکی از بالاترین نرخ‌های مالیات ایالتی را برای شهروندان این ایالت به همراه دارد. تا آن‌جا که کانتیکت‌ها را به رتبه اول درآمد مالیاتی در امریکا ارتقا داده است.

بخش مهمی از این درآمد چشم‌گیر در صنعت آموزش عالی ایالت کانتیکت سرمایه‌گذاری شده است. دانشگاه‌های مهمی چون ییل، استورز، هاتفورد و... برآمده از همین توجه دولتمردان ایالتی به صنعت آموزش است. تا آن‌جا که رتبه علمی بالایی را برای دانشگاه های این ایالت در آیوی لیگ به ارمغان آورده است. بی‌شک ییل معروف‌ترین دانشگاه کانتیکت است. دانشگاهی که در رتبه دوم جهانی قرار دارد و بسیاری از روسای جمهوری امریکا از آن فارغ‌التحصیل شده‌اند. این دانشگاه که در شهر نیوهون قرار دارد با پشتوانه مالی 17 میلیارد دلاری امروزه بیش از یازده‌هزار دانشجو را زیر نظر هیئت علمی 3333 نفره تربیت می‌کند.

این محیط دانشگاهی موجب جلب ایرانیان بسیاری از گذشته‌های دور به ایالت کانتیکت بوده است. آن‌چنان که سابقه حضور دانشجویان ایرانی را در کانتیکت به بیش از 100 سال قبل منتسب می‌کنند.

امروز هم نزدیک به 1000 ایرانی در این ایالت سکونت دارند که اکثر آن‌ها را دانشجویانی تشکیل می‌دهند که برای دوران 3 تا 4 ساله آموزش خود در دانشگاه‌های کانتیکت راهی آن شده‌اند. اما باقی ایرانیان را اکثرا پزشکان طراز اول شرق امریکا و اساتید دانشگاه‌ها تشکیل می‌دهند که یکی از متمول‌ترین اقشار جامعه ایرانی مقیم امریکا محسوب می‌شوند.

در سراسر خاک ایالت کانتیکت تنها یک فروشگاه ایرانی به نام صیاد مارکت وجود دارد که در دو دهه گذشته تحت مدیریت خانم شامیران صیاد و همسرشان محل تلاقی بسیاری از ایرانیان ساکن در این منطقه بوده است. خانم شامیران صیاد در خصوص جامعه ایرانیان مقیم کانتیکت معتقد است: اگرچه جمعیت ایرانیان این ایالت به اندازه بسیاری از مناطق دیگر مانند ویرجینیا، مریلند، کالیفرنیا و... نیست، اما خوشبختانه کانون ایرانیان کانتیکت یکی از فعال‌ترین انجمن‌های فرهنگی ایرانیان در شرق امریکاست که همه ساله با برپایی برنامه‌های متنوعی در گسترش فرهنگ ایرانی فعالیت دارد. کانون ایرانیان کانتیکت که به همت دکتر اسلام دوست و همکارانش اداره می‌شود در سال‌های اخیر برنامه‌های گسترده‌ای از جمله نوروز و مراسم‌های ملی و شب‌های شعر و موسیقی برپا کرده است که در همگرایی ایرانیان و تقویت کانون‌ها و انجمن‌های دانشجویی بسیار موثر بوده.

ایرانیان این ایالت را بیشتر می‌توان در شهرهایی مانند گرینویج (که استراحتگاه شاه سابق در آن قرار داشت)، نیوهون، منطقه فایر فیلد کانتی و فارمینگتن جستجو کرد.

کانتیت را با حروف اختصاری CT در میان ایالت های امریکا می شناسند. اما بد نیست یادآوری کنیم که این ایالت تنها ایالتی است که آرم آن به صورت دایره نیست، بلکه در قالب یک بیضی طراحی شده است و در حقیقت این آرم و حالت بیضوی آن متعلق به زمانی است که محموله های سلطنتی از اسکله های بندری آن در دوران استعماری مهر و موم شده به انگلستان ارسال می شده است. نقش آن مهر و موم ها امروز آرم این ایالت را ساخته است. آرمی که خوشه های انگور بر آن خودنمایی می کند.