تنها به فاصله 28 روز از تأسیس ایالات متحده امریکا، اعلامیه استقلال به وسیله نماینده ایالتی امضا می‌شود که به عنوان پنجمین ایالت در ایالات متحده امریکا، لقب ایالت قانون اساسی را با خود یدک می‌کشد. اهالی کانتیکت با شعار «همان که ما را به این جا آورد، هم او از ما محافظت خواهد کرد» نمایندگان رویای امریکایی هستند.
اگرچه سابقه تأسیس این ایالت به مهاجرین هلندی بازمی‌گردد که در اواسط قرن شانزدهم این پهنه ساحلی را برای زندگی در دنیای نو انتخاب کرده بودند، اما باید مهاجران انگلیسی را که در خلال دهه 1630 میلادی به تأسیس مستعمره نشینان بریتانیایی نیوهون، سی‌پروک و کنتیکت منجر شدند را سازندگان این سرزمین دانست. برای اولین بار هم در اواخر همان دهه میلادی است که اهالی مستعمره کنتیکت پیش‌نویس نوعی قانون اساسی اولیه را تهیه می‌کنند که کمتر از یک سال بعد در 1639 میلادی با تصویب پادشاه وقت انگلستان در قالب قرارداد "دستورات اساسی" و یا منشور سلطنتی در میان مستعمرات بریتانیایی به رسمیت شناخته می‌شود.
اما ورق جایی برمی‌گردد که مردمان تهیه کننده اولین قانون اساسی در امریکای شمالی بیش از یک قرن بعد عضوی از اتحادیه 13 مستعمره بریتانیایی هستند که انقلاب امریکا را پایه‌ریزی می‌کنند. با آن که نخستین درگیری‌های انقلاب امریکا از شهر بوستون رقم می‌خورد، اما خیلی‌ها معتقدند که کانیتکتی‌ها از مغزهای متفکر در این رخداد تاریخی قلمداد می‌شوند.
امروزه اما کانتیکت از لحاظ وسعت با پهنه‌ای 6452 مایل مربعی (783600 کیلومتر مربع) بین ایالت‌های 50گانه رتبه چهل و هشتم را داراست. یعنی فقط کمی بیش از 3000 مایل بزرگ‌تر ایالت رودآیلند که کوچک‌ترین ایالت امریکاست. در حالی که جمعیتی 3میلیون و 600هزار نفری را در خود جای داده است چیزی معادل 3 برابر جمعیت رودآیلند که کانتیکت را به رتبه 29 جدول جمعیت در ایالت‌های امریکا رسانده است. جمعیتی که از لحاظ میانگین درآمد در رتبه سوم امریکا قرار دارند و از اقشار مرفه جامعه امریکایی محسوب می‌شوند.
کانتیکت از لحاظ جغرافیایی منطقه سرسبز تحت تأثیر آب و هوای اقیانوسی است که زمستا‌ن‌های سرد و تابستان‌های معتدل دارد. به گونه‌ای که دمای هوا در پهنه این ایالت، حداقل به 16 درجه فارنهایت در اواخر ژانویه و حداکثر به 84 درجه در نیمه جون می‌رسد. همین آب و هواست که موجب پیدایش جلگه‌ای سبز در منطقه شده است که از آب‌ریز رودخانه‌های بزرگ تشکیل می‌شود. مرتفع ترین نقطه ایالت نیز در مرز با ایالت ماساچوست در شمال، فقط در حدود 725 متر از سطح دریاهای آزاد ارتفاع می‌گیرد.
کانتیکت را شهرهای مهمی چون هارتفورد، واتربری، نیولاندن، بیریج‌پورت و... تشکیل داده است. شهرهایی که هر یک به نوبه خود تاریخچه‌ای خواندنی دارند. در میان آن‌ها دو شهر هاتفورد که بزرگ‌ترین کلان شهر ایالت با جمعیتی 000/212/1 نفری است و مرکز ایالت نیز محسوب می‌شود و بندر بیریج‌پورت از اهمیت بیشتری برخوردارند. اگرچه شهرهای ثروتمند دیگری همچون نیوکینان، گرینویج، وسترن و وست‌پورت جز پردرآمدترین شهرهای امریکا هستند، اگرچه در سال‌های اخیر شکاف طبقاتی در حومه این شهرها به یک معضل تبدیل شده است. اقتصاد کانتیکت از درآمد ناخالص داخلی بیش از 220 میلیارد دلاری بهره‌مند است که آن را در رتبه اقتصاد کشور پرتغال در غرب اروپا قرار می‌دهد. درآمدی که یکی از بالاترین نرخ‌های مالیات ایالتی را برای شهروندان این ایالت به همراه دارد. تا آن‌جا که کانتیکت‌ها را به رتبه اول درآمد مالیاتی در امریکا ارتقا داده است.
بخش مهمی از این درآمد چشم‌گیر در صنعت آموزش عالی ایالت کانتیکت سرمایه‌گذاری شده است. دانشگاه‌های مهمی چون ییل، استورز، هاتفورد و... برآمده از همین توجه دولتمردان ایالتی به صنعت آموزش است. تا آن‌جا که رتبه علمی بالایی را برای دانشگاه های این ایالت در آیوی لیگ به ارمغان آورده است. بی‌شک ییل معروف‌ترین دانشگاه کانتیکت است. دانشگاهی که در رتبه دوم جهانی قرار دارد و بسیاری از روسای جمهوری امریکا از آن فارغ‌التحصیل شده‌اند. این دانشگاه که در شهر نیوهون قرار دارد با پشتوانه مالی 17 میلیارد دلاری امروزه بیش از یازده‌هزار دانشجو را زیر نظر هیئت علمی 3333 نفره تربیت می‌کند.
این محیط دانشگاهی موجب جلب ایرانیان بسیاری از گذشته‌های دور به ایالت کانتیکت بوده است. آن‌چنان که سابقه حضور دانشجویان ایرانی را در کانتیکت به بیش از 100 سال قبل منتسب می‌کنند.
امروز هم نزدیک به 1000 ایرانی در این ایالت سکونت دارند که اکثر آن‌ها را دانشجویانی تشکیل می‌دهند که برای دوران 3 تا 4 ساله آموزش خود در دانشگاه‌های کانتیکت راهی آن شده‌اند. اما باقی ایرانیان را اکثرا پزشکان طراز اول شرق امریکا و اساتید دانشگاه‌ها تشکیل می‌دهند که یکی از متمول‌ترین اقشار جامعه ایرانی مقیم امریکا محسوب می‌شوند.
در سراسر خاک ایالت کانتیکت تنها یک فروشگاه ایرانی به نام صیاد مارکت وجود دارد که در دو دهه گذشته تحت مدیریت خانم شامیران صیاد و همسرشان محل تلاقی بسیاری از ایرانیان ساکن در این منطقه بوده است. خانم شامیران صیاد در خصوص جامعه ایرانیان مقیم کانتیکت معتقد است: اگرچه جمعیت ایرانیان این ایالت به اندازه بسیاری از مناطق دیگر مانند ویرجینیا، مریلند، کالیفرنیا و... نیست، اما خوشبختانه کانون ایرانیان کانتیکت یکی از فعال‌ترین انجمن‌های فرهنگی ایرانیان در شرق امریکاست که همه ساله با برپایی برنامه‌های متنوعی در گسترش فرهنگ ایرانی فعالیت دارد. کانون ایرانیان کانتیکت که به همت دکتر اسلام دوست و همکارانش اداره می‌شود در سال‌های اخیر برنامه‌های گسترده‌ای از جمله نوروز و مراسم‌های ملی و شب‌های شعر و موسیقی برپا کرده است که در همگرایی ایرانیان و تقویت کانون‌ها و انجمن‌های دانشجویی بسیار موثر بوده.
ایرانیان این ایالت را بیشتر می‌توان در شهرهایی مانند گرینویج (که استراحتگاه شاه سابق در آن قرار داشت)، نیوهون، منطقه فایر فیلد کانتی و فارمینگتن جستجو کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر