بيستمين ستاره پرچم ايالات متحده آمريکا به افتخار ايالتي نقش خورده است که در تاريخ دهم دسامبر 1817 به ايالات متحده آمريکا پيوست تا در حالي‌که با لقب ايالت مگنوليا شناخته مي‌شد، بتواند با شعار «با تقوي و قوا» عضوي از بزرگترين اقتصاد جهان امروز باشد.
ايالت مي‌سي‌سي‌پي که نام خود را از رودخانه بزرگ مي‌سي‌سي‌پي گرفته است از لحاظ وسعت با 48430 مايل مربع (125443 کيلومتر مربع) رتبه 32 جدول پهناوري ايالات 50گانه آمريکا را به خود اختصاص داده‌است و براساس آخرين سرشماري رسمي جمعيت در سال 2012 ميلادي خانه نزديک به 3 ميليون آمريکايي است که اين ايالت را به رتبه سي و يکم جدول پرجمعيت‌ترين ايالات اين کشور ارتقاء مي‌دهد.
اين سرزمين زيبا که با ايالت‌هاي تنسي، آلاباما، لوييزيانا، آرکانزاس و خيلج مکزيک همجوار است، يکي از پرسابقه‌ترين ايالت‌هاي آمريکا در حوزه تاريخ جنوب شرق محسوب مي‌شود. اگرچه سابقه زيست انساني در پهنه اين ايالت نزديک به 10 هزار سال قبل و مهاجرت بزرگ اقوام بومي و سرخپوستان باستاني به جنوب مربوط مي‌شود اما شايد سرآغاز تاريخ جديد اين ايالت را به قرن شانزدهم ميلادي و اکتشافات فرناندو دسوتو در سال‌هاي دهه 1540 مربوط کرد. از اين تاريخ تا دوران جنگ هفت‌ساله که به پيمان پاريس در سال 1763 ميلادي ختم مي‌شود، اين سرزمين در محدوده مستعمراتي، اسپانيايي‌ها، فرانسوي‌ها و انگليسي‌ها دست به دست شده است.
پس از انقلاب آمريکا اين پهنه براي مدتي بخشي از دولت‌هاي ايالتي جورجيا و کارولينا بوده و سرانجام در هفتم آوريل 1798 به عنوان سرزميني مستقل موجوديت جديدي يافت و کمتر از دو دهه بعد به عنوان بيستمين ايالت به اتحاديه ايالات متحده آمريکا پيوست.
اگرچه سال‌هاي قرن 19 ميلادي مي‌سي‌سي‌پي به جبهه‌اي خونين تبديل مي‌شود و در خلال سال‌هاي 1840 تا 1870 فراز و نشيب‌هاي زيادي را متحمل مي‌شود، اما به زودي با رسيدن قرن بيستم مي‌سي‌سي‌پي به يکي از اصلي‌ترين جبهه‌هاي مبارزه مدني آمريکائيان آفريقايي‌تبار براي دست يافتن به حقوق شهروندي برابر مبدل مي‌شود. مبارزه‌اي که تا قرن حاضر ادامه مي‌يابد. تا جايي که در خلال دهه‌هاي 1950 تا 1960 ميلادي گروه‌هاي نژادپرست موسوم به (KKK) به سلاخي سياهپوستان مبادرت مي‌کنند. اما سرانجام جنبش حقوق مدني ايالات متحده آمريکا به رهبري دکتر مارتين لوترکينگ به پيروزي دست مي‌يابد و سرزميني که روزي روياي او بود، جامه واقعيت به تن مي‌کند.
امروزه از جمعيت 000/985/2 نفري اين ايالت نزديک به 37درصد را آمريکائيان آفريقايي‌تبار تشکيل مي‌دهند در حالي‌که سفيدپوستان (اروپايي تباران) هنوز با 62درصد دست بالا را دارند. اما قوانين برابري نژادي توانسته است به سال‌ها خاطرات تلخ رنگين‌پوستان در اين پهنه وسيع جنوب شرقي پايان بخشد.
صحبت کردن درباره ايالت مي‌سي‌سي‌پي بدون پرداختن به رودخانه مي‌سي‌سي‌پي که بزرگترين رودخانه قاره آمريکاي شمالي و چهارمين رودخانه بزرگ دنيا است کمي غيرمنصفانه است. اگرچه سهم ايالت مي‌سي‌سي‌پي از رودخانه 2320 مايلي (3734 کيلومتري) فقط روي مرز مشترک اين ايالت با ايالت‌هاي آرکانزانس و لوييزيانا (چيزي حدود يک سوم طول رودخانه مي‌سي‌سي‌پي) خلاصه شده است. اما دلتاي آبريز اين رودخانه بزرگ، پهنه وسيعي از جلگه مي‌سي‌سي‌پي را که تشکيل دهنده بخش‌هاي جنوبي اين ايالت و ايالت لوييزيانا است، آفريده است.
اين دلتاي عظيم موجب استعداد خاک و طبيعت اين ايالت براي رشد و توسعه کشاورزي شده است.
براي قرن‌ها کشت و زرع پنبه اصلي‌ترين پايه اقتصاد ايالت مي‌سي‌سي‌پي بوده است تا جايي که تا قبل از جنگ‌هاي داخلي آمريکا مي‌سي‌سي‌پي را در جمع 5 ايالت ثروتمند اتحاديه قرار مي‌داد. در دوره معاصر نيز زيرساخت کشاورزي به عنوان موتور محرک اقتصاد ايالت مي‌سي‌سي‌پي حفظ شده است و با رشد سريع تکنولوژي و بهره‌گيري از آخرين فناوري‌هاي توسعه يافته کشاورزي، همچنان اصلي‌ترين منبع درآمد ناخالص داخلي اين ايالت را مزارع گسترده و پيشرفته در دلتاي مي‌سي‌سي‌پي تشکيل مي‌دهند.
با اين حال ثروت ملي توليد شده در دهه‌هاي گذشته به صورت چشمگيري در صنايع زيربنايي مانند راه‌آهن، جاده‌سازي، مدارس و مراکز دانشگاهي و نيز توسعه خدمات و رفاه شهري سرمايه‌گذاري شده است. تا جايي که ايالت مي‌سي‌سي‌پي را به رقم ناخالص درآمد داخلي معادل کشور اسلواکي با ميزان 75 ميليارد دلار درآمد ناخالص داخلي رسانده است، با اين حال در مقايسه با ايالت‌هاي همجوار، مي‌سي‌سي‌پي با مشکلات اجتماعي و رفاه عمومي بسياري دست و پنجه نرم مي‌کند که موجب کاهش نرخ رشد و توسعه مدني در اين منطقه از آمريکا شده است.
شايد به همين دليل است که براساس قانون ايالتي مصوب 1995 تأسيس کازينوها و قمارخانه‌هايي در ساحل شرقي رودخانه مي‌سي‌سي‌پي مجاز دانسته شد و نرخ ماليات بردرآمد در اين ايالت بين 3 تا 5 درصد و ماليات فروش در پايين‌ترين ميزان نزديک به 7 درصد تعيين گرديد تا بتواند به توسعه شهرنشيني و جذب جمعيت در اين ايالت موثر واقع شود. با اين حال همچنان ميزان سرانه درآمد خانوادگي در اين ايالت با تفاوتي چشمگير از ميانگين درآمد سالانه در آمريکا نزديک به 34 هزار دلار در سال تخمين زده مي‌شود.
در پنجاه سال گذشته دولت فدرال نيز با توسعه زيرساخت‌هاي نيروي هوايي و مرکز آموزشي نيروي دريايي در «مری‌دین» در این ایالت و نيز مرکز فضايي «جان سي استنيس» سعي در حمايت از برنامه‌هاي رفاه عمومي دولت ايالتي و رونق شغلي در می‌سی‌سی‌پی داشته است.
لازم به ذکر است که اين حمايت‌هاي فدرال در پي خسارت‌هاي ناشي از طوفان کاترينا در سال 2005 افزايش يافت.
مرکز ايالت مي‌سي‌سي‌پي شهر نيم ميليون نفري جکسون است که در سال 1882 پايه‌گذاري شد. اين شهر با لقب تقاطع جنوب شناخته مي‌شود. علاوه بر مرکزيت اداري دولت ايالتي، بزرگترين شهر مي‌سي‌سي‌پي و مرکز تبادلات بانکي و اقتصادي اين ايالت نيز هست. شهر جکسون از لحاظ موقعيت زماني از نيويورک يک ساعت عقب‌تر و از لوس‌آنجلس دو ساعت جلوتر است و از لحاظ جغرافيايي شهري با آب و هواي معتدل متأثر از جغرافياي طبيعي رودخانه مي‌سي‌سي‌پي شناخته مي‌شود.
جکسون سيتي بي‌شک به پايتخت رقص باله در جنوب شرق آمريکا شهرت دارد و ميزبان المپيک رقص باله آمريکا است که هر چهار سال يک بار برگزار مي‌شود. اين شهر به دليل تأثير عميقي که در سابقه موسيقي مذهبي مسيحيان آمريکا (به ويژه موسيقي کليساي بردگان آزاد شده) داشته است، به نوعي پدرخوانده موسيقي‌هاي اعتراضي و اجتماعي آمريکاي مدرن شناخته مي‌شود. تا جايي که مي‌توان ريشه‌هاي موسيقي بلوز را در اين منطقه جستجو کرد.
بد نيست بدانيد که جشنواره سينمايي فيلم‌هاي مستقل ماگنوليا نيز در ايالت مي‌سي‌سي‌پي برگزار مي‌شود و نيز ريشه عروسک محبوب تدي (خرس مهربان) نيز از همين ايالت برخواسته است که به دوران رياست جمهوري تئودور روزولت باز مي‌گردد.
ایرانیان در ایالت می‌سی‌سی‌پی حضور پر رنگی دارند و انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه‌های این ایالت در طول بیست سال گذشته یکی از فعال‌ترین گروه‌های دانشجویی محسوب می‌شود که هم در زمینه‌های فرهنگی و هم در حوزه کمک‌های آموزشی تاثیر چشمگیری در افزایش استقبال ایرانیان از این ایالت داشته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر