۱۳۹۲ اردیبهشت ۵, پنجشنبه

مي‌سي‌سي‌پي

بيستمين ستاره پرچم ايالات متحده آمريکا به افتخار ايالتي نقش خورده است که در تاريخ دهم دسامبر 1817 به ايالات متحده آمريکا پيوست تا در حالي‌که با لقب ايالت مگنوليا شناخته مي‌شد، بتواند با شعار «با تقوي و قوا» عضوي از بزرگترين اقتصاد جهان امروز باشد.
 
ايالت مي‌سي‌سي‌پي که نام خود را از رودخانه بزرگ مي‌سي‌سي‌پي گرفته است از لحاظ وسعت با 48430 مايل مربع (125443 کيلومتر مربع) رتبه 32 جدول پهناوري ايالات 50گانه آمريکا را به خود اختصاص داده‌است و براساس آخرين سرشماري رسمي جمعيت در سال 2012 ميلادي خانه نزديک به 3 ميليون آمريکايي است که اين ايالت را به رتبه سي و يکم جدول پرجمعيت‌ترين ايالات اين کشور ارتقاء مي‌دهد.
اين سرزمين زيبا که با ايالت‌هاي تنسي، آلاباما، لوييزيانا، آرکانزاس و خيلج مکزيک همجوار است، يکي از پرسابقه‌ترين ايالت‌هاي آمريکا در حوزه تاريخ جنوب شرق محسوب مي‌شود. اگرچه سابقه زيست انساني در پهنه اين ايالت نزديک به 10 هزار سال قبل و مهاجرت بزرگ اقوام بومي و سرخپوستان باستاني به جنوب مربوط مي‌شود اما شايد سرآغاز تاريخ جديد اين ايالت را به قرن شانزدهم ميلادي و اکتشافات فرناندو دسوتو در سال‌هاي دهه 1540 مربوط کرد. از اين تاريخ تا دوران جنگ هفت‌ساله که به پيمان پاريس در سال 1763 ميلادي ختم مي‌شود، اين سرزمين در محدوده مستعمراتي، اسپانيايي‌ها، فرانسوي‌ها و انگليسي‌ها دست به دست شده است.
پس از انقلاب آمريکا اين پهنه براي مدتي بخشي از دولت‌هاي ايالتي جورجيا و کارولينا بوده و سرانجام در هفتم آوريل 1798 به عنوان سرزميني مستقل موجوديت جديدي يافت و کمتر از دو دهه بعد به عنوان بيستمين ايالت به اتحاديه ايالات متحده آمريکا پيوست.
اگرچه سال‌هاي قرن 19 ميلادي مي‌سي‌سي‌پي به جبهه‌اي خونين تبديل مي‌شود و در خلال سال‌هاي 1840 تا 1870 فراز و نشيب‌هاي زيادي را متحمل مي‌شود، اما به زودي با رسيدن قرن بيستم مي‌سي‌سي‌پي به يکي از اصلي‌ترين جبهه‌هاي مبارزه مدني آمريکائيان آفريقايي‌تبار براي دست يافتن به حقوق شهروندي برابر مبدل مي‌شود. مبارزه‌اي که تا قرن حاضر ادامه مي‌يابد. تا جايي که در خلال دهه‌هاي 1950 تا 1960 ميلادي گروه‌هاي نژادپرست موسوم به (KKK) به سلاخي سياهپوستان مبادرت مي‌کنند. اما سرانجام جنبش حقوق مدني ايالات متحده آمريکا به رهبري دکتر مارتين لوترکينگ به پيروزي دست مي‌يابد و سرزميني که روزي روياي او بود، جامه واقعيت به تن مي‌کند.
امروزه از جمعيت 000/985/2 نفري اين ايالت نزديک به 37درصد را آمريکائيان آفريقايي‌تبار تشکيل مي‌دهند در حالي‌که سفيدپوستان (اروپايي تباران) هنوز با 62درصد دست بالا را دارند. اما قوانين برابري نژادي توانسته است به سال‌ها خاطرات تلخ رنگين‌پوستان در اين پهنه وسيع جنوب شرقي پايان بخشد.
صحبت کردن درباره ايالت مي‌سي‌سي‌پي بدون پرداختن به رودخانه مي‌سي‌سي‌پي که بزرگترين رودخانه قاره آمريکاي شمالي و چهارمين رودخانه بزرگ دنيا است کمي غيرمنصفانه است. اگرچه سهم ايالت مي‌سي‌سي‌پي از رودخانه 2320 مايلي (3734 کيلومتري) فقط روي مرز مشترک اين ايالت با ايالت‌هاي آرکانزانس و لوييزيانا (چيزي حدود يک سوم طول رودخانه مي‌سي‌سي‌پي) خلاصه شده است. اما دلتاي آبريز اين رودخانه بزرگ، پهنه وسيعي از جلگه مي‌سي‌سي‌پي را که تشکيل دهنده بخش‌هاي جنوبي اين ايالت و ايالت لوييزيانا است، آفريده است.
اين دلتاي عظيم موجب استعداد خاک و طبيعت اين ايالت براي رشد و توسعه کشاورزي شده است.
براي قرن‌ها کشت و زرع پنبه اصلي‌ترين پايه اقتصاد ايالت مي‌سي‌سي‌پي بوده است تا جايي که تا قبل از جنگ‌هاي داخلي آمريکا مي‌سي‌سي‌پي را در جمع 5 ايالت ثروتمند اتحاديه قرار مي‌داد. در دوره معاصر نيز زيرساخت کشاورزي به عنوان موتور محرک اقتصاد ايالت مي‌سي‌سي‌پي حفظ شده است و با رشد سريع تکنولوژي و بهره‌گيري از آخرين فناوري‌هاي توسعه يافته کشاورزي، همچنان اصلي‌ترين منبع درآمد ناخالص داخلي اين ايالت را مزارع گسترده و پيشرفته در دلتاي مي‌سي‌سي‌پي تشکيل مي‌دهند.
با اين حال ثروت ملي توليد شده در دهه‌هاي گذشته به صورت چشمگيري در صنايع زيربنايي مانند راه‌آهن، جاده‌سازي، مدارس و مراکز دانشگاهي و نيز توسعه خدمات و رفاه شهري سرمايه‌گذاري شده است. تا جايي که ايالت مي‌سي‌سي‌پي را به رقم ناخالص درآمد داخلي معادل کشور اسلواکي با ميزان 75 ميليارد دلار درآمد ناخالص داخلي رسانده است، با اين حال در مقايسه با ايالت‌هاي همجوار، مي‌سي‌سي‌پي با مشکلات اجتماعي و رفاه عمومي بسياري دست و پنجه نرم مي‌کند که موجب کاهش نرخ رشد و توسعه مدني در اين منطقه از آمريکا شده است.
شايد به همين دليل است که براساس قانون ايالتي مصوب 1995 تأسيس کازينوها و قمارخانه‌هايي در ساحل شرقي رودخانه مي‌سي‌سي‌پي مجاز دانسته شد و نرخ ماليات بردرآمد در اين ايالت بين 3 تا 5 درصد و ماليات فروش در پايين‌ترين ميزان نزديک به 7 درصد تعيين گرديد تا بتواند به توسعه شهرنشيني و جذب جمعيت در اين ايالت موثر واقع شود. با اين حال همچنان ميزان سرانه درآمد خانوادگي در اين ايالت با تفاوتي چشمگير از ميانگين درآمد سالانه در آمريکا نزديک به 34 هزار دلار در سال تخمين زده مي‌شود.
در پنجاه سال گذشته دولت فدرال نيز با توسعه زيرساخت‌هاي نيروي هوايي و مرکز آموزشي نيروي دريايي در «مری‌دین» در این ایالت و نيز مرکز فضايي «جان سي ‌استنيس» سعي در حمايت از برنامه‌هاي رفاه عمومي دولت ايالتي و رونق شغلي در می‌سی‌سی‌پی داشته است.
لازم به ذکر است که اين حمايت‌هاي فدرال در پي خسارت‌هاي ناشي از طوفان کاترينا در سال 2005 افزايش يافت.
مرکز ايالت مي‌سي‌سي‌پي شهر نيم ميليون نفري جکسون است که در سال 1882 پايه‌گذاري شد. اين شهر با لقب تقاطع جنوب شناخته مي‌شود. علاوه بر مرکزيت اداري دولت ايالتي، بزرگترين شهر مي‌سي‌سي‌پي و مرکز تبادلات بانکي و اقتصادي اين ايالت نيز هست. شهر جکسون از لحاظ موقعيت زماني از نيويورک يک ساعت عقب‌تر و از لوس‌آنجلس دو ساعت جلوتر است و از لحاظ جغرافيايي شهري با آب و هواي معتدل متأثر از جغرافياي طبيعي رودخانه مي‌سي‌سي‌پي شناخته مي‌شود.
جکسون سيتي بي‌شک به پايتخت رقص باله در جنوب شرق آمريکا شهرت دارد و ميزبان المپيک رقص باله آمريکا است که هر چهار سال يک بار برگزار مي‌شود. اين شهر به دليل تأثير عميقي که در سابقه موسيقي مذهبي مسيحيان آمريکا (به ويژه موسيقي کليساي بردگان آزاد شده) داشته است، به نوعي پدرخوانده موسيقي‌هاي اعتراضي و اجتماعي آمريکاي مدرن شناخته مي‌شود. تا جايي که مي‌توان ريشه‌هاي موسيقي بلوز را در اين منطقه جستجو کرد.
بد نيست بدانيد که جشنواره سينمايي فيلم‌هاي مستقل ماگنوليا نيز در ايالت مي‌سي‌سي‌پي برگزار مي‌شود و نيز ريشه عروسک محبوب تدي (خرس مهربان) نيز از همين ايالت برخواسته است که به دوران رياست جمهوري تئودور روزولت باز مي‌گردد.
ایرانیان در ایالت می‌سی‌سی‌پی حضور پر رنگی دارند و انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه‌های این ایالت در طول بیست سال گذشته یکی از فعال‌ترین گروه‌های دانشجویی محسوب می‌شود که هم در زمینه‌های فرهنگی و هم در حوزه کمک‌های آموزشی تاثیر چشمگیری در افزایش استقبال ایرانیان از این ایالت داشته است.

ميزوري

بيست و چهارمين امضاي زير اعلاميه استقلال در دهم آگوست 1821 به پيوستن ايالت ميزوري به ايالات متحده آمريکا منجر شد. سرزميني که با شعار «بگذار خوبي مردم، برترين قانون باشد» سالهاست در بين ايالت‌هاي پنجاه‌گانه آمريکا به ايالت «نشانم بده» شهرت يافته است.
ميزوري که بسياري در فارسي آن را به اشتباه ميسوري تلفظ مي‌کنند يکي از ايالت‌‌هاي مرکزي آمريکاست که با گستره پهناوري 69704 مايل مربع (180533 کيلومترمربع) رتبه بيست و يکم جدول پهناوري ايالت‌هاي آمريکا را تصاحب کرده است. ارتفاع بلندترين منطقه اين گستره 69 هزار مايل مربعي در منطقه «تام ساک ماوتن» به نزديک 540 متر از سطح درياهاي آزاد مي‌رسد و در پست‌ترين نقطه نيز در ساحل رودخانه «سنت فرانسيس» از ارتفاعي معادل 70متر از سطح درياهاي آزاد برخوردار است. همين مقايسه ساده نشان مي‌دهد که ميزوري ايالتي با ارتفاع مناسب و جغرافياي معتدل است که مي‌تواند سرزميني مستعد براي زندگي در قلب آمريکا باشد. اگرچه اين ايالت‌ به دليل قرار گرفتن در غرب پايتخت ايالات متحده آمريکا به ايالتي در غرب ميانه شهرت دارد اما در حقيقت از ايالت‌هاي مرکزي آمريکا محسوب شده و با داشتن جمعيتي بيش از 6 ميليون نفر به هجدهمين ايالت پرجمعيت آمريکا مبدل شده است.
تمرکز اصلي جمعيت در دو منطقه اصلي شهرنشين يکي در منتهي‌عليه مرزهاي شرقي ايالت (منطقه سنت لويس) و ديگري منتهي‌عليه مرزهاي غربي آن و شهر کانزاس‌سيتي ديده مي‌شود. با اين حال ايالت ميزوري از لحاظ جغرافياي سياسي به 114شهر و شهرستان مستقل تقسيم شده است که عموم آنها در امتداد بزرگراههاي 55، 70، 35، 79 بنا شده‌اند. با اين‌که مرکز اداري ايالت (Capital) شهر جفرسون‌سيتي در قلب پهنه جغرافيايي اين ايالت مستقر است با ميزباني از دو دانشگاه معروف لينکلن يونيورسيتي و دانشگاه ايالتي ميزوري در حدود 150 هزار نفر جمعيت دارد. اما قلب اقتصادي ايالت ميزوري آن‌چنان که گفته شد در منتهي‌عليه مرزهاي غربي آن در کنار ايالت کانزاس يعني در شهر کانزاس‌سيتي مي‌تپد.
اگرچه تشابه اسم اين شهر با ايالت مجاور براي برخي شائبه تملک آن به وسيله ايالت کانزاس را ايجاد مي‌کند اما حقيقت اينجاست که کانزانس‌سيتي خانه 000/200/2 هزار آمريکايي است که خود را اهل ايالت ميزوري مي‌دانند و اعتقاد دارند که «بگذار خوبي مردم، برترين قانون باشد.»
جالب است بدانيد که کانزاس‌سيتي ميزبان يکي از 12 شعبه بانک مرکزي ايالت متحده آمريکا (فدرال رزرو بانک) مي‌باشد و دفتر مرکزي کمپاني‌هاي قدرتمند و معروف سينماهاي زنجيره‌اي AMC، کمپاني مخابراتي Sprint، بنگاه بزرگ تجاري هالمارک و ... در اين شهر مستقر شده‌اند.
کانزاس‌سيتي با پايتخت کشور نپال (کاتماندو) شهر رمله در اسرائيل و سبياد در اسپانيا قرارداد خواهرخواندگي دارد و با برخورداري از جاذبه‌هاي توريستي مانند تالار اسپرينت سنتر، معبد استقلال، پل برادوي، تالار هنرهاي نمايشي کافمن، موزه و کتابخانه رياست جمهوري هري‌ترومن و ... به يکي از نقاط ديدني در مرکز آمريکا مبدل شده است.
کلان‌شهر سنت‌لويس ديگر منطقه بزرگ شهرنشين این ایالت است که به شهر دروازه‌ شهرت يافته است. شايد به اين دليل که اين شهر براي کاشفان غرب آمريکا به دروازه دست‌رسي آنها به سرزمين‌هاي پهناور و بي‌انتهاي ميانه آمريکا می‌مانسته‌است. سنت‌لويس‌سيتي ما امروزه نزديک به 3 ميليون آمريکايي را در منطقه وسيع شهري خود جا داده است و يکي از برترين تيم‌هاي بيسبال آمريکا (سنت لويس کاردينالز) که طرفداران زيادي دارد در اين شهر خانه دارد. سه دانشگاه معروف واشنگتن، سنت لويس و دانشگاه ايالتي ميزوري در اين شهر شعبه دارند.
اما شايد شهرت شهر سنت‌لويس را بايد مديون داستان هاکلبري‌فين شاهکار مارک‌توان داستان‌نويس آمريکايي قرن 19 دانست که قصه آمريکا در عصر برده‌داري را به تصوير کشيده است.
در حقيقت رودخانه عظيم مي‌سي‌سي‌پي که مرز اين شهر و ايالت الينوي است. در دوران برده‌داري مرز سرزمين‌هاي برده‌دار و سرزمين‌هاي آزاد (ايالت ايلينويز) است که براي بسياري از سياهپوستان به مرز آزادي در آن دوران شهرت داشته است.
شهر سنت‌لويس را شاهکار معماري مدرن آمريکا، «طاق‌نماي گيت‌وي» در مجموعه عظيم يادبود توسعه‌ ملي جفرسون به يکي از شهرهاي ديدني آمريکا مبدل کرده است. اين سازه عظيم که با فرمي منحني شکل (منحني نيمه بيضوي) و با ارتفاع 192 متر در کرانه باختري رودخانه مي‌سي‌سي‌پي احداث شده است. توسط معمار بزرگ آمريکايي، ايرو سارینن طراحي و در سال 1965 ميلادي افتتاح شده است.
يکي از معروف‌ترين بازديد‌کنندگان از اين سازه مدرن معماري آمريکا براي ما ايرانيان نويسنده شهير ايراني، جلال‌آل‌احمد است. که در خاطرات خود از سفر به آمريکا و بازديد از شهر سنت‌لويس به «طاق گيت‌وي» اشاره کرده و به توصيف آن پرداخته است.
ايالت ميزوري اگرچه براي بسياري از آمريکايي‌ها خانه‌اي خوب محسوب شده است،اما به گواه حضور ايرانيان نشان داده است که با استقبال جامعه ايراني براي اسکان و زندگي روبرو نبوده است. با اين‌که جمعيت محدودي ايراني که بيشتر به دلايل تحصيلي به اين ايالت سفر کرده و در آن ساکن شده‌اند وجود دارد اما کمتر پيش آمده است که ايرانيان اين منطقه را براي زندگي و تجارت خود انتخاب کرده باشند. با اين حال جمعيت ايراني ساکن در پهنه اين ايالت در حدود کمتر از 3000 نفر تخمين زده مي‌شود که بيش از نيمي از آنها را جمعيت دانشجويان نسل دوم مهاجران ايراني تشکيل مي‌دهند.
بد نيست بدانيد ايالت ميزوري از لحاظ توليد ناخالص ملي با رقمي نزديک به 195 ميليارد دلار در سال هم‌تراز کشور نفت‌خيز و ثروتمندي مانند امارات متحده عربي درآمد دارد که نقش مهمي در اقتصاد ميانه آمريکا بازي مي‌کند. اين ايالت در حال حاضر توسط يک فرماندار دموکرات اداره مي‌شود اما هر دو کرسي اين ايالت در سناي آمريکا را دو چهره جمهوري‌خواه در اختيار دارند.
با اینکه به لحاظ سنتی میزوری به اردوگاه جمهوری خواهان تعلق دارد و در انتخابات سراسری 2012 آرای الکترال خود را به نفع میت رامنی به کالج انتخاباتی فرستاد، اما در همین انتخابات رشد چشمگیر(44 درصدی) رای دهندگان دموکرات که عموما از نسل جوان آمریکایی بودند و خبر از تغییر موازنه سیاسی در ایالت‌های غرب میانه آمریکا را نوید می‌دهد.

مونتانا

اگرچه از دیرباز این سرزمین پهناور شمالی لقب ایالت گنج را با خود به دوش کشیده است. اما در حقیقت هشتم نوامبر 1889 با امضای اعلامیه استقلال چهل و یکمین ایالت از اتحادیه ایالات متحده آمریکا شد. گنج حقیقی برای سرزمین طلا و نقره...
ایالت مونتانا یکی از ایالت‌های شمال میانه غربی ایالات متحده آمریکا است. سرزمینی پهناور با بیش از 174042 مایل مربع (381156 کیلومترمربع) مساحت که آن را در رتبه چهارم جدول پهناوری ایالات آمریکا قرار داده است. کیلومترها مرز مشترک با کشور کانادا و برخورداری از سرزمین‌های بکر و طبیعت دست نخورده، این قسمت از خاک آمریکا را شایسته لقب ایالت گنج کرده است. سرزمینی که در گذشته‌های دور به سرزمین آسمان پهناور شهرت داشته است.
مونتانا سرزمینی کوهستانی، جنگلی و دارای دشت‌زارهای وسیع است و به همین دلیل بر آن اسم مونتانا برآمده از معنای اسپانیایی کوه گذاشته شده است.
سرزمینی که تنوع زیستی آن موجب شده است تا به مهمترین خانه اسب ماستنگ حیوان بومی شمال قاره آمریکا تبدیل شود.
اگرچه شعار ایالت مونتانا «طلا و نقره» است اما مهمترین فرآورده‌های صنعتی این ایالت را نفت، ذغال سنگ، چوب، معادن سنگ سخت و کشتزارهای وسیع گندم تشکیل می‌دهند. بد نیست یادآوری کنیم که مونتانا به دلیل داشتن پارک‌های جنگلی وسیع و طبیعت دست نخورده یکی از مهمترین مقاصد علاقمندان به اکوتوریسم در شمال غرب محسوب می‌شود. تا آن‌جا که میلیون‌ها توریست هر ساله از یخچال‌های طبیعی، زیستگاه‌های گوسفند کوهی آمریکایی، بنای یادبود ملی میدان جنگ و پارک جنگلی یلواستون و جنگل ملی کاریبو- تارگی در این ایالت دیدن می‌کنند.
همان‌طور که گفته شد نام مونتانا از ریشه کلمه مونتانا به معنای کوهستان در زبان اسپانیولی وام گرفته شده است و در حقیقت به زمان اکتشاف اين سرزمين به وسيله سياحان اسپانيولي باز مي‌گردد که آن را کشور کوهستاني لقب داده بودند. اما تراکم اين کوهستان‌ها بيشتر در جنوب غرب ايالت و در دامنه‌هاي شمالي رشته کوه راکي متمرکز است و در سمت ميانه و شرق ايالت‌ها پهنه‌هاي وسيع جنگلي و کشتزارهاي سرسبز و بارور تشکيل مي‌دهند. نزديکي به عرض‌هاي جغرافيايي شمالي و قرار گرفتن در حاشيه کوهستان‌هاي راکي موجب آن شده است که ايالت مونتانا از آب هوايي چهارفصل و بيشتر سرد برخوردار باشد که ويژگي‌هاي قاره‌اي داشته و مستعد رشد و رونق کشاورزي علي‌الخصوص کشت غلات است.
با اين همه مونتانا يکي از کم‌جمعيت‌ترين ايالت‌هاي آمريکاست و با داشتن کمي بيشتر از يک ميليون نفر جمعيت رتبه 44 جدول جمعيت را بين ايالت‌هاي 50گانه آمريکا تصاحب کرده است. ضريب رشد جمعيت در اين ايالت در حدود 1.6 درصد است که از ميانگين رشد جمعيت فدرال کمي بيش از 0.4 درصد پايين‌تر قرار دارد.
اگرچه اکثر ساکنين ايالت مونتانا را با ضريب 79/92 درصد سفيدپوستان تشکيل مي‌دهند اما سرخپوستان بومي هم با 36/7 درصد در رتبه دوم قرار دارند. گروه‌هاي کوچک‌تري از مهاجرين آفريقايي‌تبار، آسيايي‌تبار و لاتين‌تباران هم تکميل‌کننده ضريب جمعيتي اهالي ايالت مونتانا هستند.
اگرچه بيش از 90 درصد وسعت اين ايالت براساس جمعيت متوسط کمتر از 25 نفر در هر مايل مربع طبقه‌بندي شود اما در منطقه شهري هلنا (مرکز ايالت) و بيلينگز در جنوب ايالت مونتانا مناطق عمده شهري و پرجمعيت اين ايالت محسوب مي‌شوند.
شهر بيلينگز با جمعيتي 160 هزار نفري رتبه نخست پرجمعيت‌ترين شهر ايالت را داراست و در مسير دو بزرگراه بين ايالتي 90 و 94 قرار گرفته است. شايد مهمترين دليل تأسيس اين شهر را بتوان قرار گرفتن آن در حاشيه رودخانه يلواستون دانست.
شهر بيلينگز در ارائه خدمات توريستي و مديريت منابع مالي در اقتصاد ايالت مونتانا نقش حياتي ايفا مي‌کند. اقتصادي که با داشتن درآمد ناخالص داخلي 33 ميليارد دارايي جداي از صنايع نفت و ذغال‌سنگ، بيشتر به تجارت‌هاي خرد و اقتصادهاي خانواده محور در ايالت مونتانا تکيه کرده است.
اما شهر هلنا که در دامنه‌هاي رشته کوه راکي واقع است و خانه هفتاد و چهار هزار آمريکايي است علاوه بر آنکه به عنوان مرکز ايالت و محل قرارگيري مجلسين نمايندگان و سنا، خانه فرماندار را هم در خود جا داده است، به دليل برخورداري از آب و هواي چهارفصل و علي‌الخصوص زمستان‌هاي زيبا اما بسيار بسيار سرد که درجه هوا در آن به طور متوسط در سردترين زمان (فوريه) به 42- فارنهايت (41-) سانتي‌گراد مي‌رسد، به نوبه خود از مناطق ديدني شمال غرب در ايالات متحده آمريکا شناخته مي‌شود. اين شهر که از سابقه‌اي طولاني در سيستم مالي ايالت برخوردار است. مرکز فعاليت‌هاي ايالتي، سيستم بانکداري مونتانا و خانه چندين شرکت معتبر صنعتي محسوب مي‌شود.
دانشگاه مونتانا UMM در شهر ميسولا واقع است و بيش از 13 هزار دانشجو را همه ساله با کادر علمي 700 نفره خود و با برخورداري از پشتوانه 123 ميليون دلار دارايي‌اش تربيت مي‌کند.
در ايالت مونتانا ايرانيان زيادي زندگي نمي‌کنند، اما يک انجمن دانشجويي فعال در این ایلت وجود دارد که در ساماندهی برخی مناسبت‌های ایرانی نیز کوشاست. شاید یکی از دلایل عدم علاقه ایرانیان به این منطقه را بتوان به آب و هوای سرد آن مربوط دانست.
به هر روي نزديکي اين ايالت به مرزهاي کانادا و منابع طبيعي سرشار و معادن گرانبها در اين ايالت مونتانا را به راستي به ايالت گنج در شمال آمريکا تبديل کرده است.

مریلند

در شامگاه 28 آوریل 1788 با امضای سند استقلال به وسیله نماینده مریلند، این ایالت به عنوان هفتمین عضو اتحادیه ایالت متحده آمریکا بخشی از سرزمین پهناوری شد که آینده جهان را تحت تاثیر خود قرار داد.
ایالت مریلند با 12407 مایل مربع (معادل 32133 کیلومترمربع) مساحت در رتبه چهل و دوم جدول پهناوری ایالت‌های پنجاه‌گانه قرار دارد و امروز خانه حدود 5 میلیون و 828 هزار شهروند ایالات متحده آمریکاست. جمعیتی که رتبه نوزدهم جدول جمعیتی را به این ایالت اختصاص داده است.
وجه تسمیه این ایالت به دربار انگلستان در قرن هفدهم میلادی و زمان سلطنت چارلز اول باز می‌گردد و به یادبود ملکه فرانسوی تبار وقت «هنریتا ماریا» (همسر چارلز اول که پیرو مذهب کاتولیک بوده و در حمایت از همسرش و سلطنت‌طلبان در مقابل پارلمان‌گراها فعالیت‌های گسترده‌ای انجام داد) «مری‌لند» نام گرفت. این اتفاق به سال 1632 میلادی و با امضای قرارداد معروف به منشور 1632 رخ داد.
در خلال سال‌های میانی قرن هفدهم آرام ‌آرام مریلند به خانه مهاجران کاتولیک تبدیل شد و بسیاری از محکومان به تبعید به این سرزمین فرستاده شدند. شورش معروف پیورتین‌ها در خلال سال‌های 1650 تا 1654 که به سوزانده شدن بسیاری از کلیساهای کاتولیک در جنوب مریلند انجامید، یکی از نمونه‌های منازعاتی که در این پهنه رخ داده است.
سرانجام با آغاز مبارزه با استعمار، مریلند یکی از سیزده ایالتی بوده که به شورش علیه حکومت بریتانیا پیوست و انقلاب آمریکا طرح انداخت. شورش بالتیمور در 1861 و نبرد خونین آنتیام در هفدهم دسامبر 1862 که خونین‌ترین روز از جنگ‌های داخلی آمریکا و تمام تاریخ نظامی این کشور با بیش از 23 هزار کشته محسوب می‌شود در دیگر برگ‌های تاریخ این ایالت است.
با این حال مریلند با اهدای بخشی از سرزمین خود در سال 1970 به احداث منطقه کلمبیا (واشنگتن دی.سی) در ساحل رودخانه پوتوماک به عنوان پایتخت ایالات متحده آمریکا گمارد.
اگر چه همجواری این ایالت با منطقه کلمبیا (پایتخت آمریکا) به آن ویژگی‌های خاصی در تقسیم جمعیت بخشیده است، با این حال همچنان بزرگترین شهر ایالت مریلند، بندر بالتیمور است که تاریخ تاسیس آن به دوران استعماری در سال 1729 باز می‌گردد که امروز نزدیک 5/2 میلیون آمریکایی در کانتی این شهر سکونت دارند.
آناپولیس که مرکز ایالت در آن واقع شده است نیز از دیگر شهرهای مهم این ایالت محسوب می‌شود که علاوه بر استقرار پارلمان ایالتی و خانه فرماندار از لحاظ نظامی نیز با وجود آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا به عنوان یکی از بزرگترین دانشگاه‌های افسری این کشور حائز اهمیت بالایی در سیستم دفاع ملی آمریکا است.
با آنکه مریلند از ایالت‌های ساحل شرقی آمریکا محسوب می‌شود، اما بیشتر تحت تاثیر آب و هوای قاره‌ای است که برای آن فصول چهارگانه با تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد و مرطوب به ارمغان آورده است. دمای هوا در مناطق مختلف این ایالت از حداقل 21 درجه فارنهایت هاگراستون برای فصل سرد تا 91 درجه فارنهایت در شهر بالتیمور برای فصل گرم در اداره هواشناسی ایالات متحده به ثبت رسیده است. همین تناسب دما، موقعیت چهارفصل و برخورداری از موقعیت نزدیکی به اقیانوس اطلس شمالی موجب شده است تا شهرهای بسیاری در این ایالت پدید آید که باعث ارتقای ضریب تراکم جمعیت در این ایالت بوده است. تا آنجا که در میان 5 ایالت اولیه آمریکا از لحاظ تراکم جمعیت قرار گرفته است. که اکثریت این ضریب تراکم در حوالی منطقه کلمبیا و شهر بالتیمور متمرکز است.
براساس آخرین سرشماری ایالات متحده آمریکا در سال 2010 میلادی بیش از 66 درصد جمعیت این ایالت را سفیدپوستان تشکیل داده‌اند و سیاه‌پوستان هم با ضریب 29 درصدی در رتبه بعدی قرار دارند، آسیایی تبارها نزدیک به 5/4 درصد و مجموع سرخپوستان، بومیان سرزمین‌های شمالی و هاوایی تبارها هم کمتر از یک درصد اهالی این ایالت را تشکیل می‌دهند.
اقتصاد پویا و رو به رشد در این ایالت که با درآمد ناخالص ملی 257 میلیارد دلاری در حدود کشوری مانند آفریقای جنوبی قرار دارد، خانواده‌های این ایالت را به یکی از مرفه‌ترین خانوارهای آمریکایی با درآمد سالانه بالای 69 هزار دلار تبدیل کرده است.
اقتصاد ایالت مریلند بر پایه خدمات عالی طراحی شده و در حوزه‌های حمل و نقل، بانکداری، گمرکات، صنایع دفاعی، صنایع هوا، فضا، تحقیقات زیست محیطی و علمی، خدمات مربوط به ستادهای دولت فدرال و تامین نیروی انسانی و خدمات آموزشی (دانشگاهی) متمرکز شده است.
با این حال کشاورزی و دامداری علی‌الخصوص صنایع کشاورزی مبتنی بر تولید مواد لبنی در اقتصاد این ایالت نقش چشمگیری بازی می‌کند. وجود دشت‌های حاصل‌خیز و قابل کشت وسیع در شمال غرب این ایالت این امکان را فراهم آورده است که شاهد تمرکز صنایع کشاورزی در غرب ایالت مریلند باشیم. از سوی دیگر کارخانه‌های بزرگی چون لاکهید مارتین به افزایش کارگران مزدبگیر در این ایالت دامن زده است. وجود معادن سرشار علی‌الخصوص در جنوب شرقی ایالت و امکان بهره‌برداری از آنها را بیش از پیش بر اقتصاد ایالت تاثیر مثبت داشته است.
میزان مالیات در ایالت مریلند پس از نیویورک با 35/11 درصد، کالیفرنیا 30/10 درصد، رود آیلند 9/9 درصد و ورمونت 5/9 درصد در رتبه پنجم با حدود 45/9 درصد است که نشانی از گرانی سطح زندگی در این ایالت دارد. با اینکه به طور متوسط ضریب قیمت حامل‌های انرژی در این ایالت از میانگین فدرال ها حدود 6.7 درصد ارزان‌تر است اما قیمت محصولات خوراکی در مناطق شهری از میانگین فدرال بیش از 21 درصد گرانتر برآورد می‌شود.
مریلندی‌ها به صورت تاریخی به حزب دمکرات گرایش دارند و در آخرین انتخابات ریاست جمهوری این کشور در نوامبر 2012، ده رای این ایالت در مجلس الکترال به نفع پرزیدنت اوباما محاسبه شد.
مریلند برای ایرانیان هم خانه مناسبی محسوب می‌شود تا آنجا که پس از جنوب کالیفرنیا که بزرگترین پایگاه حضور ایرانیان در آمریکا شناخته می‌شود، این ایالت، علی‌الخصوص مناطق مجاور آن با واشنگتن دی.سی و ویرجینیا دومین سکونت‌گاه ایرانیان آمریکا است.
نزدیکی به پایتخت آمریکا، مجاورت دانشگاه‌های معتبر، تمرکز به دلایل فعالیت‌های اجتماعی، رسانه‌ای و سیاسی از عمده‌ترین دلایل حضور ایرانیان در این منطقه محسوب می‌شود.
چندین فروشگاه ایرانی، رستوران و شمار کثیری از بیزنس‌های محلی مربوط به ایرانیان، انتشار چندین نشریه ایرانی از جمله نشریات ایرانیان، تهران پست، ایران تایمز و ... مرکز شبکه خبری صدای آمریکا، بخش فارسی بنگاه سخن‌پراکنی آمریکا و ... باعث شده است که این منطقه برای طیف کثیری از ایرانیان، علی‌الخصوص روشنفکران و فعالان سیاسی- اجتماعی به انتخاب مناسبی برای زندگی تبدیل شود.
چهره‌های معروفی از ایرانیان در این منطقه زندگی می‌کنند که در میان آنها می‌توان به خانواده پهلوی (شهبانو فرح پهلوی و شاهزاده رضا پهلوی اشاره کرد).
تخمین‌ها نشان می‌دهد که در هر سه منطقه واشنگتن دی.سی مریلند و ویرجینا چیزی حدود 70 هزار ایرانی سکونت دارند.

۱۳۹۱ آذر ۶, دوشنبه

ماساچوست

ششمین ایالت کشور تازه تاسیس آمریکا در ششم فوریه 1788 کمتر از دو ماه بعد از اولین ایالت با پذیرش اعلامیه استقلال بخشی از سرزمینی شد که برای سالیان طولانی به سرزمین پرچم پرستاره شهرت یافت.
 

ایالت ماساچوست اگر چه از لحاظ وسعت با حدود 555/10 مایل مربع (کمی بیش از 27 هزار کیلومتر مربع) در رتبه چهل و چهارم جدول پهناوری ایالت‌های پنجاه‌گانه آمریکا قرار می‌گیرد، اما با جمعیتی بیش از شش و نیم میلیون نفر که عموماً نیز ساکن در شهرهای بزرگ این ایالت هستند، رتبه چهاردهم جدول جمعیت را در میان ایالت‌های این کشور به خود اختصاص داده است.

اگر چه نام این ایالت از مضمونی در زبان سرخ‌پوستان ساکن در این منطقه به معنی جایی نزدیک به کوهستانی کوچک برآمده است، اما ماساچوست را آمریکایی‌های امروز به ایالت خلیج می‌شناسند، یعنی که از تجانس مناطق ساحلی این ایالت با چند خلیج کوچک بزرگ در حاشیه ساحلی اقیانوس اطلس، از جمله خلیج ماساچوست، خلیج کاپی‌کاد و خلیج بازاد، پدید آمده است. این نزدیکی به اقیانوس در آب و هوای ایالت نیز تاثیر به‌سزایی داشته است و موجب پدید آمدن آب و هوایی متاثر از جریانات اقیانوسی شده است. که زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل را فراهم آورده است. میزان مطلوب بارش و وجود رودخانه‌های پر آب و دریاچه‌های کوچک و بزرگ متعدد، خاک این ایالت را به یکی از سرسبزترین مناطق شمال شرق ایالت متحده آمریکا تبدیل کرده است که علاوه بر زمینه گسترش حیات انسانی به تنوع گونه‌های وحش در قالب پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده انجامیده است. از سوی دیگر از آنجا که ماساچوست در امتداد مسیر پرندگان مهاجر قرار دارد که همه ساله از شمال به جنوب در فصل سرما و بالعکس در فصل گرم مهاجرت می‌کنند توانسته‌ است، با توجه به گستره غنی آبزیان آب شیرین و زمینه مناسب تغذیه به این پرندگان پناه دهد.

با این حال حیات‌وحش طبیعی و بومی منطقه را می‌توان در مناطق حفاظت شده‌ای چون پارک ملی بلوهیلز، پارک ایالتی و امپاتاک و ... از نزدیک دید. آب‌های ساحلی این ایالت هم خانه‌ی دوگونه ویژه در خط انقراض عظیم‌جثه‌گان دریایی یعنی، نهنگ اقیانوس‌اطلس و نهنگ‌های کوهان‌دار است.

اگر چه سابقه زیست بومیان منطقه از پیشینه کهنی برخوردار است، اما در طول سال‌های 1617 تا 1619 با ورود اروپائیان به این منطقه و برقراری نخستین تماس‌ها بین آن‌ها و بومیان، سال‌های تاریخ جدید آغاز می‌شود.

ماساچوست برای بیش از 150 سال از سال 1620 تا 1780 دوران استعماری را سپری می‌کند و در خلال جنگ‌های استقلال از ایالات تاثیرگذار در پایه‌ریزی کشور آمریکا می‌شود.

از همان سال‌ها تا به امروز ماساچوست به اعتبار دانشگاه‌های معتبری که خاک این ایالت فعال بوده‌اند شناخته شده است، دانشگاه‌هایی چون‌ هاروارد، تافتز، برندایس، برستون، نورث ایسترن، دانشگاه ایالتی ماساچوست و انیستیتوی تکنولوژی ماساچوست که در جامعه علمی آمریکا به (MIT) شهرت دارد.

این ترکیب دانشگاهی و استقرار آن در شهرهای مهمی چون بوستون (بزرگترین شهر و مرکز این ایالت)، کمبریج، چلسی، فرانکلین، وست‌فیلد و ... موجب شده است تا از جمعیت شش و نیم میلیونی این ایالت اکثریت نزدیک به کل در کلونی‌های شهری زندگی کنند، این تمرکز جمعیت در محدوده کلان‌شهر بوستن تا آن حد است که نزدیک به دو سوم جمعیت کل ایالت را در حدود جغرافیایی خود ساکن کرده است.

بوستن از شهرهای قدیمی آمریکا محسوب می‌شود و سابقه تاسیس آن به دوران استعماری در سال 1630 باز می‌گردد. این شهر که در افکار عمومی به آتن آمریکا شهرت دارد به عنوان معتبرترین مرکز علمی و دانشگاهی شرق ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود و همان‌طور که پیش از این ذکر شد خانه نزدیک به 5/4 میلیون آمریکایی است. بوستون با شهرهای کیوتو در ژاپن، استراسبورگ در فرانسه، بارسلونا در اسپانیا، ملبورن در استرالیا و حیفا در اسرائیل پیمان خواهر خواندگی دارد.

اقتصاد ایالت ماساچوست که اصولاً بر اقتصاد شهر بوستون استوار است در مقیاس جهانی با رقمی بالغ بر 350 میلیارد دلار در سال براساس آخرین آمار قبل از رکود اقتصادی سال 2008 مهم‌تر از کشوری مانند اتریش در قلب اروپا ارزیابی شده است. اما میانگین درآمد سالانه خانواده‌های این ایالت در حدود 500/65 دلار در سال تخمین‌زده می‌شود که در نوع خود ساکنین این ایالت را در زمره ساکنین ده ایالت ثروتمند آمریکا قرار می‌دهد.

اقتصاد ایالت ماساچوست با این حال در سال‌های اخیر از افت ناشی از رکود اقتصادی 2008 رنج برده است و از آن‌جا که اساس این اقتصاد بر صنایع خدماتی، بانکداری، شرکت‌های چند ملیتی و صنایع آموزشی استوار بوده است، بحران اقتصادی آمریکا آن را تا مرز ورشکستگی پیش برد.

در سال‌های اخیر با رونق برخی صنایع و بهبود نسبی رشد اقتصادی ماساچوست نیز توانسته است برای بازگشت به روزهای اوج خود را آماده سازد.

ساکنین این ایالت را به صورت اکثریت سفیدپوستان غیر اسپانیش با حدود 84 درصد تشکیل می‌دهند، اما حضور 8/7 درصدی سیاهپوستان، 6/5 درصدی آسیایی‌ تبارها در ترکیب جمعیتی این ایالت به چشم می‌آید.

ایرانیان نیز در این ایالت خصوصاً در شهر بوستون حضور چشمگیری دارند. علاوه بر قریب بر 230 دانشجوی ایرانی‌تبار که دانشگاه‌های مختلف این ایالت به تحصیل مشغول هستند و نیز استادان ایرانی تبار این دانشگاه‌ها، جامعه ایرانی در ساختار اجتماعی و خدماتی شهر بوستون نیز حضور دارد، تشکل‌هایی مانند جامعه ایرانیان بوستون، گروه مطالعات ایرانی در دانشگاه MIT جامعه ایرانی- اسلامی شرق آمریکا و... از فعال‌ترین گروه‌های اجتماعی ایرانی در این منطقه محسوب می‌شوند.

جالب است بدانید که تنی چند از مقامات امروز ایران (جمهوری اسلامی) دانش آموخته دانشگاه‌های همین ایالت هستند که در دولت‌های قبلی و حال حاضر ایران تا مقام وزارت و معاونت رئیس‌جمهور نیز رسیده‌اند. گفته می‌شود در قبل از انقلاب 1979 این گروه دانشجویان ایرانی در شهر بوستون با تشکیل سازمانی با عنوان انجمن اسلامی دانشجویان به بدنه فعالی برای فعالیت‌های علیه نظام پادشاهی در ایران تبدیل شده بودند.

لوئیزیانا

شامگاه سی‌ام آوریل سال 1812 برای ایالات متحده آمریکا روز مهمی محسوب می‌شود. زمانی که با پیوستن هجدهمین ایالت به اتحادیه ایالات متحده آمریکا ساحل شرقی این سرزمین صاحب حاکمیت یک‌پارچه آمریکایی‌ها می‌شود. ایالت لوئیزیانا هجدهمین ایالتی است که اعلامیه استقلال را امضاء و رسماً به اتحادیه می‌پیوندد.
 
 
لوئیزیانا اگرچه به افتخار لویی چهاردهم پادشاه فرانسه در قرن هفدهم اسم‌گذاری شده است، ولی در حقیقت یکی از بی‌نظیرترین الگوهای اختلاط فرهنگی در جنوب شرق ایالات متحده آمریکا به شمار می‌آید که با داشتن سابقه تلفیق فرهنگی اسپانیایی، فرانسوی در دوران استعمار، در سال‌های پس از پیوستن به ایالات متحده آمریکا نیز همین منش فرهنگی را حفظ و با پذیرفتن فرهنگ‌های بومی- سرخ‌پوستی پیشین و اضافه شدن فرهنگ آمریکائیان آفریقایی تبار، امروزه این ایالت را می‌توان وارث میراث چند فرهنگی، چند زبانی و به شدت تحت تاثیر کُلونی‌های مهاجری دانست که در آن خانه کرده‌اند.
پدیده‌ای نادر که حتی در میان ایالت‌های پنجاه‌گانه آمریکا نیز به یک استثناء می‌ماند. پهنه 51843 مایل مربعی (134382 کیلومترمربعی) این ایالت که رتبه 31 جدول پهناوری را برای آن در میان ایالت‌های آمریکا به ارمغان آورده است، امروزه مسکن 4 میلیون و 575 هزار آمریکایی است. رتبه 25 در جدول جمعیت در میان ایالت‌های پنجاه‌گانه آمریکا، با ضریب تجمع نسبی 105 نفر در هر مایل مربع در جلگه‌ای پهناور که از آبرفت رودخانه بزرگ می‌سی‌سی‌پی در طول هزاران سال خلق شده است و یکی از غنی‌ترین و حاصل‌خیز‌ترین خاک‌ها را در پهنة وسیع ایالات متحده آمریکا داراست.
جمعیت بیش از چهار و نیم میلیون نفری این ایالت که با ضریب 65 درصد سفیدپوست، 33 درصد سیاه‌پوست، 2 درصد آسیایی‌تبار و 1 درصد سایر نژادها گردهم آمده است با بهره‌گیری از همین موقعیت استثنایی زیست‌محیطی، یکی از موفق‌ترین اقتصادهای داخلی آمریکا را پایه‌گذاری کرده‌اند که سالانه رقمی معادل 213 میلیارد دلار، چیزی نزدیک به درآمد ناخالص ملی کشور هنگ‌کنگ تولید ناخالص ملی دارد.
این اقتصاد پویا که صاحب بزرگترین گسترده تولید شاه ‌میگو در جهان با حدود تولید 90 درصد این محصول خوراکی است، برپایه تولید غذاهای دریایی، پنیه، سویا، نیشکر، پرورش گاو و طیور، صنعت سنگ‌سازی، تولید تجهیزات حمل‌و‌نقل، تولید انبوه محصولات کاغذی و صد البته با اتکایی ویژه به صنعت گردش‌گری استوار است. مقایسه محصولات و خدمات تولیدی این ایالت به روشنی نشان می‌دهد که ترکیب شهرنشینی در این ایالت نیز برپایه همین تولیدات استوار است.
بندر جنوبی لوئیزیانا در آبراهه می‌سی‌سی‌پی که بزرگ‌ترین بندر تجاری کل نیم‌کره غربی محسوب می‌شود، چهارمین پایانه بزرگ دریایی جهان هم به شمار رفته و نقش غیرقابل انکاری در تجارت ایالات متحده آمریکا ایفا می‌کند. این پایانه بارگیری دریایی در میان دو شهر مهم ایالت لوئیزیانا، نیواورلئان و باتون روژ واقع شده است.
نیواورلئان بزرگ‌ترین شهر این ایالت است، شهری وسیع با جمعیتی 1/1 میلیون نفری که در کرانه رودخانة می‌سی‌سی‌پی واقع است. نیواورلئان نه تنها به واسطه نقش مهمی که در مبادلات تجارت دریایی آمریکا ایفا می‌کند، شهرت یافته است که بر پایی همه سالة چهارمین کارناوال بزرگ جهان، کارناوال ماردی‌گرا (Mardi Gras) که در این شهر برگزار می‌شود نیز به مقصدی دیدنی برای میلیون‌ها گردش‌گر تبدیل شده است که همه ساله به این شهر روانه می‌شوند.
اگرچه خاطره تلخ طوفان دریایی کاترینا که در ماه آگوست سال 2005 این شهر را به ویرانه‌ای تبدیل کرد، هم‌چنان در خاطره ساکنان نیواورلئان زنده است، اما تدابیر امنیتی دولت فدرال و دستگاه‌های اجرایی ایالتی در آخرین روز ماه آگوست سال 201۲، درست هفت سال پس از خاطرة تلخ طوفان کاترینا باعث شد تا تند باد دریایی دیگر با نام آیزاک بدون تلفات چشم‌گیر از این شهر عبور کند.
وقوع این دو رویداد ناخوشایند طبیعی در استمرار سیر همیشگی طوفان‌های حاره‌ای حاشیه غرب اقیانوس اطلس است که هَرازگاهی در قالب طوفان‌های سهمگین سواحل شمالی خلیج مکزیک را درمی‌نوردد. نمونه دیگر این توفان‌ها، توفان دریایی گوستاو است که بزرگ‌ترین توفان دریایی ثبت شده در طول تاریخ است.
پایتخت ایالت لوئیزیانا که با شعار رسمی «اتحاد، عدالت و خودباوری» لقب ایالتی که فرزند می‌سی‌سی‌پی است را به خود اختصاص داده است. در شهر باتون‌روژ مستقر است. شهری که به شهر رِد وود (چوب سرخ) شهرت دارد و عامه مردم آن بر این باورند که در هر پیچ از خیابان‌های آن می‌توان لوئیزیانای اصیل را دید.
این شهر کم و بیش 1 میلیون نفری در سال 1719 و در دوران استعماری تاسیس شده است، آب و هوایی معتدل و بسیار دلپذیر دارد و در ساحل می‌سی‌سی‌پی به آرامی گسترده گشته است.
شاید بتوان مهمترین صنعت این شهر را پس از بندرداری تجاری، صنعت پتروشیمی دانست که نشانه بارز آن پالایشگاه عظیم اکسان موبیل در این شهر است که از لحاظ بزرگی دومین مجتمع پتروشیمی ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شود.
آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا، دانشگاه تولین، دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، دانشگاه لافایت، دانشگاه نیواورلئان و ... از مهم‌ترین مراکز آموزش عالی این ایالت محسوب می‌شوند که نقش تعیین‌کننده‌ای در تولید علم در ایالات متحده آمریکا به عهده دارند.
بی شک همسایگی این ایالت با تگزاس، ارکانسا و می‌سی‌سی‌پی و وجود گستره وسیع بزرگراه‌های بین‌ ایالتی، لوئیزیانا را شایسته لقب شاهراه جنوب شرقی کرده است.

کانتیـکـت

تنها به فاصله 28 روز از تأسیس ایالات متحده امریکا، اعلامیه استقلال به وسیله نماینده ایالتی امضا می‌شود که به عنوان پنجمین ایالت در ایالات متحده امریکا، لقب ایالت قانون اساسی را با خود یدک می‌کشد. اهالی کانتیکت با شعار «همان که ما را به این جا آورد، هم او از ما محافظت خواهد کرد» نمایندگان رویای امریکایی هستند.
 
 
اگرچه سابقه تأسیس این ایالت به مهاجرین هلندی بازمی‌گردد که در اواسط قرن شانزدهم این پهنه ساحلی را برای زندگی در دنیای نو انتخاب کرده بودند، اما باید مهاجران انگلیسی را که در خلال دهه 1630 میلادی به تأسیس مستعمره نشینان بریتانیایی نیوهون، سی‌پروک و کنتیکت منجر شدند را سازندگان این سرزمین دانست. برای اولین بار هم در اواخر همان دهه میلادی است که اهالی مستعمره کنتیکت پیش‌نویس نوعی قانون اساسی اولیه را تهیه می‌کنند که کمتر از یک سال بعد در 1639 میلادی با تصویب پادشاه وقت انگلستان در قالب قرارداد "دستورات اساسی" و یا منشور سلطنتی در میان مستعمرات بریتانیایی به رسمیت شناخته می‌شود.
اما ورق جایی برمی‌گردد که مردمان تهیه کننده اولین قانون اساسی در امریکای شمالی بیش از یک قرن بعد عضوی از اتحادیه 13 مستعمره بریتانیایی هستند که انقلاب امریکا را پایه‌ریزی می‌کنند. با آن که نخستین درگیری‌های انقلاب امریکا از شهر بوستون رقم می‌خورد، اما خیلی‌ها معتقدند که کانیتکتی‌ها از مغزهای متفکر در این رخداد تاریخی قلمداد می‌شوند.
امروزه اما کانتیکت از لحاظ وسعت با پهنه‌ای 6452 مایل مربعی (783600 کیلومتر مربع) بین ایالت‌های 50گانه رتبه چهل و هشتم را داراست. یعنی فقط کمی بیش از 3000 مایل بزرگ‌تر ایالت رودآیلند که کوچک‌ترین ایالت امریکاست. در حالی که جمعیتی 3میلیون و 600هزار نفری را در خود جای داده است چیزی معادل 3 برابر جمعیت رودآیلند که کانتیکت را به رتبه 29 جدول جمعیت در ایالت‌های امریکا رسانده است. جمعیتی که از لحاظ میانگین درآمد در رتبه سوم امریکا قرار دارند و از اقشار مرفه جامعه امریکایی محسوب می‌شوند.
کانتیکت از لحاظ جغرافیایی منطقه سرسبز تحت تأثیر آب و هوای اقیانوسی است که زمستا‌ن‌های سرد و تابستان‌های معتدل دارد. به گونه‌ای که دمای هوا در پهنه این ایالت، حداقل به 16 درجه فارنهایت در اواخر ژانویه و حداکثر به 84 درجه در نیمه جون می‌رسد. همین آب و هواست که موجب پیدایش جلگه‌ای سبز در منطقه شده است که از آب‌ریز رودخانه‌های بزرگ تشکیل می‌شود. مرتفع ترین نقطه ایالت نیز در مرز با ایالت ماساچوست در شمال، فقط در حدود 725 متر از سطح دریاهای آزاد ارتفاع می‌گیرد.
کانتیکت را شهرهای مهمی چون هارتفورد، واتربری، نیولاندن، بیریج‌پورت و... تشکیل داده است. شهرهایی که هر یک به نوبه خود تاریخچه‌ای خواندنی دارند. در میان آن‌ها دو شهر هاتفورد که بزرگ‌ترین کلان شهر ایالت با جمعیتی 000/212/1 نفری است و مرکز ایالت نیز محسوب می‌شود و بندر بیریج‌پورت از اهمیت بیشتری برخوردارند. اگرچه شهرهای ثروتمند دیگری همچون نیوکینان، گرینویج، وسترن و وست‌پورت جز پردرآمدترین شهرهای امریکا هستند، اگرچه در سال‌های اخیر شکاف طبقاتی در حومه این شهرها به یک معضل تبدیل شده است. اقتصاد کانتیکت از درآمد ناخالص داخلی بیش از 220 میلیارد دلاری بهره‌مند است که آن را در رتبه اقتصاد کشور پرتغال در غرب اروپا قرار می‌دهد. درآمدی که یکی از بالاترین نرخ‌های مالیات ایالتی را برای شهروندان این ایالت به همراه دارد. تا آن‌جا که کانتیکت‌ها را به رتبه اول درآمد مالیاتی در امریکا ارتقا داده است.
بخش مهمی از این درآمد چشم‌گیر در صنعت آموزش عالی ایالت کانتیکت سرمایه‌گذاری شده است. دانشگاه‌های مهمی چون ییل، استورز، هاتفورد و... برآمده از همین توجه دولتمردان ایالتی به صنعت آموزش است. تا آن‌جا که رتبه علمی بالایی را برای دانشگاه های این ایالت در آیوی لیگ به ارمغان آورده است. بی‌شک ییل معروف‌ترین دانشگاه کانتیکت است. دانشگاهی که در رتبه دوم جهانی قرار دارد و بسیاری از روسای جمهوری امریکا از آن فارغ‌التحصیل شده‌اند. این دانشگاه که در شهر نیوهون قرار دارد با پشتوانه مالی 17 میلیارد دلاری امروزه بیش از یازده‌هزار دانشجو را زیر نظر هیئت علمی 3333 نفره تربیت می‌کند.
این محیط دانشگاهی موجب جلب ایرانیان بسیاری از گذشته‌های دور به ایالت کانتیکت بوده است. آن‌چنان که سابقه حضور دانشجویان ایرانی را در کانتیکت به بیش از 100 سال قبل منتسب می‌کنند.
امروز هم نزدیک به 1000 ایرانی در این ایالت سکونت دارند که اکثر آن‌ها را دانشجویانی تشکیل می‌دهند که برای دوران 3 تا 4 ساله آموزش خود در دانشگاه‌های کانتیکت راهی آن شده‌اند. اما باقی ایرانیان را اکثرا پزشکان طراز اول شرق امریکا و اساتید دانشگاه‌ها تشکیل می‌دهند که یکی از متمول‌ترین اقشار جامعه ایرانی مقیم امریکا محسوب می‌شوند.
در سراسر خاک ایالت کانتیکت تنها یک فروشگاه ایرانی به نام صیاد مارکت وجود دارد که در دو دهه گذشته تحت مدیریت خانم شامیران صیاد و همسرشان محل تلاقی بسیاری از ایرانیان ساکن در این منطقه بوده است. خانم شامیران صیاد در خصوص جامعه ایرانیان مقیم کانتیکت معتقد است: اگرچه جمعیت ایرانیان این ایالت به اندازه بسیاری از مناطق دیگر مانند ویرجینیا، مریلند، کالیفرنیا و... نیست، اما خوشبختانه کانون ایرانیان کانتیکت یکی از فعال‌ترین انجمن‌های فرهنگی ایرانیان در شرق امریکاست که همه ساله با برپایی برنامه‌های متنوعی در گسترش فرهنگ ایرانی فعالیت دارد. کانون ایرانیان کانتیکت که به همت دکتر اسلام دوست و همکارانش اداره می‌شود در سال‌های اخیر برنامه‌های گسترده‌ای از جمله نوروز و مراسم‌های ملی و شب‌های شعر و موسیقی برپا کرده است که در همگرایی ایرانیان و تقویت کانون‌ها و انجمن‌های دانشجویی بسیار موثر بوده.
ایرانیان این ایالت را بیشتر می‌توان در شهرهایی مانند گرینویج (که استراحتگاه شاه سابق در آن قرار داشت)، نیوهون، منطقه فایر فیلد کانتی و فارمینگتن جستجو کرد.
کانتیت را با حروف اختصاری CT در میان ایالت های امریکا می شناسند. اما بد نیست یادآوری کنیم که این ایالت تنها ایالتی است که آرم آن به صورت دایره نیست، بلکه در قالب یک بیضی طراحی شده است و در حقیقت این آرم و حالت بیضوی آن متعلق به زمانی است که محموله های سلطنتی از اسکله های بندری آن در دوران استعماری مهر و موم شده به انگلستان ارسال می شده است. نقش آن مهر و موم ها امروز آرم این ایالت را ساخته است. آرمی که خوشه های انگور بر آن خودنمایی می کند.